Νύχτα | Níchta

Απόψε σε περίμενα και ζήταγα απ’ τ’ αστέρια
να ‘ρθουν να σ’ αγκαλιάσουνε σαν τα πικρά μου χέρια.

Ο ουρανός είναι μικρός, χώρισε απ’ το φεγγάρι
χωρίς αστέρι κι όνειρο που η νύχτα το `χει πάρει.

Απόψε σε περίμενα καημέ μου που ‘χεις φύγει
η νύχτα που ‘μεινε ορφανή με την πληγή μου σμίγει.

Apópse se perímena ke zítaga ap’ t’ astéria
na ‘rthun na s’ agkaliásune san ta pikrá mu chéria.

O uranós ine mikrós, chórise ap’ to fengári
chorís astéri ki óniro pu i níchta to `chi pári.

Apópse se perímena kaimé mu pu ‘chis fígi
i níchta pu ‘mine orfaní me tin pligí mu smígi.