Φως, άναψες φως που να ’ξερα πως, με ξεκινάς
φως, έφερες φως να ’ξερα πως, που θα με πας
κι ότι μου λείπει μπορείς να μου το δίνεις
μπορείς, εσύ το μπορείς
ένα διακόπτη γυρνάς και με ανάβεις με καις
με γεννάς
Νύχτα με παίρνεις νύχτα με θέλεις
νύχτα μου δίνεις φτερά
νύχτα ξυπνάω σ’ αναζητάω
να μ’ αγκαλιάσεις ξανά
Φως γίνεσαι φως ξέρεις το πως κι ας μη μιλάς
φως είσαι το φως ηλεκτρισμός σαν μ’ ακουμπάς
κι ότι μου λείπει μπορείς να μου το δίνεις
μπορείς, τα πάντα μπορείς
ένα διακόπτη γυρνάς και με ανάβεις με καις
με γεννάς
|
Fos, ánapses fos pu na ’ksera pos, me ksekinás
fos, éferes fos na ’ksera pos, pu tha me pas
ki óti mu lipi boris na mu to dínis
boris, esí to boris
éna diakópti girnás ke me anávis me kes
me gennás
Níchta me pernis níchta me thélis
níchta mu dínis fterá
níchta ksipnáo s’ anazitáo
na m’ agkaliásis ksaná
Fos ginese fos kséris to pos ki as mi milás
fos ise to fos ilektrismós san m’ akubás
ki óti mu lipi boris na mu to dínis
boris, ta pánta boris
éna diakópti girnás ke me anávis me kes
me gennás
|