Απ’ το ραδιόφωνο ακούω δυνατά τζαζ ροκ
με πιάνει κόκκινο στο ύψος της Πανόρμου
κι εσύ φρενάρεις, με κοιτάζεις και παθαίνω σοκ
κι εκτροχιάζομαι στη μέση εκεί του δρόμου.
Πατάω γκάζι και γελάς πίσω απ’ το τζάμι
δυόμισι η ώρα κι η νύχτα φωτεινή.
Μ’ έχει τυλίξει ένα τεράστιο πλοκάμι
και το Φολκσβάγκεν μου δεμένο με σκοινί.
Στης Κηφισίας το φανάρι κάνω αριστερά
κι ενώ παλεύω μ’ όλες τις προκαταλήψεις
μες στον καθρέφτη μου τα δύο σου φώτα σταθερά
κάτι μου το `λεγε πως πίσω μου θα στρίψεις
Πατάω γκάζι και γελάς πίσω απ’ το τζάμι
τρεις παρά είκοσι κι η νύχτα φωτεινή.
Μ’ έχει τυλίξει ένα τεράστιο πλοκάμι
και το Φολκσβάγκεν μου δεμένο με σκοινί
Στον Βασιλόπουλο ανάβεις ξαφνικά το φλας.
Η νύχτα παίζει τα παιχνίδια τα δικά της.
Είσαι αλληνής και φεύγεις, ούτε ξέρω που θα πας.
Καλή σου νύχτα, φίλε, μες στην αγκαλιά της
|
Ap’ to radiófono akuo dinatá tzaz rok
me piáni kókkino sto ípsos tis Panórmu
ki esí frenáris, me kitázis ke patheno sok
ki ektrochiázome sti mési eki tu drómu.
Patáo gkázi ke gelás píso ap’ to tzámi
diómisi i óra ki i níchta fotiní.
M’ échi tilíksi éna terástio plokámi
ke to Folksvágken mu deméno me skiní.
Stis Kifisías to fanári káno aristerá
ki enó palevo m’ óles tis prokatalípsis
mes ston kathréfti mu ta dío su fóta statherá
káti mu to `lege pos píso mu tha strípsis
Patáo gkázi ke gelás píso ap’ to tzámi
tris pará ikosi ki i níchta fotiní.
M’ échi tilíksi éna terástio plokámi
ke to Folksvágken mu deméno me skiní
Ston Oasilópulo anávis ksafniká to flas.
I níchta pezi ta pechnídia ta diká tis.
Ise allinís ke fevgis, ute kséro pu tha pas.
Kalí su níchta, fíle, mes stin agkaliá tis
|