Με ξενύχτησες κι απόψε
είχες δεν είχες
με ξενύχτησες.
Αγκαλιά μ’ ένα μπουκάλι
και στο μαύρο μου το χάλι
ήρθες πάλι στο μυαλό μου
και κουρέλια να μου κάνεις
τον εγωισμό μου.
Νύχτες αλήτισσες περνάω,
νύχτες αλήτισσες για σένα.
Έμμονη ιδέα μου ‘χεις γίνει,
ένα παράπονο που δε μ’ αφήνει.
Με ξενύχτησες κι απόψε
είχες δεν είχες
με ξενύχτησες.
Αγκαλιά μ’ ένα πακέτο
σέρτικο, βαρύ και σκέτο
να θυμάμαι, να πονάω
και στο άδειο μου το σπίτι
να σ’ αναζητάω.
Νύχτες αλήτισσες περνάω,
νύχτες αλήτισσες για σένα.
Έμμονη ιδέα μου ‘χεις γίνει,
ένα παράπονο που δε μ’ αφήνει.
|
Me kseníchtises ki apópse
iches den iches
me kseníchtises.
Agkaliá m’ éna bukáli
ke sto mavro mu to cháli
írthes páli sto mialó mu
ke kurélia na mu kánis
ton egismó mu.
Níchtes alítisses pernáo,
níchtes alítisses gia séna.
Έmmoni idéa mu ‘chis gini,
éna parápono pu de m’ afíni.
Me kseníchtises ki apópse
iches den iches
me kseníchtises.
Agkaliá m’ éna pakéto
sértiko, varí ke skéto
na thimáme, na ponáo
ke sto ádio mu to spíti
na s’ anazitáo.
Níchtes alítisses pernáo,
níchtes alítisses gia séna.
Έmmoni idéa mu ‘chis gini,
éna parápono pu de m’ afíni.
|