Όπως τυλίγονταν τα χέρια στο σώμα
κι όπως έσπαγε σ’ αστέρια η βραδιά
σου είχα αγγίξει δειλά την καρδιά
σ’ αγαπάω
Κι όπως έπεφταν τ’ αστέρια στο χώμα
Κι όπως πέφταν στη γη τα κορμιά
σου βρήκα μόνο μια λέξη να πω
σ’ αγαπάω
Ο άγγελός μου, ο άνθρωπός μου, ο θάνατός μου
Εσύ
Εσύ που έστρεφες αργά το μαχαίρι
Εσύ που μου ‘παιρνες γλυκά τη ζωή
Εσύ
Κι όταν μου έστρεφες αργά το μαχαίρι
κι όταν μου έπαιρνες γλυκά τη ζωή
πάλι μια λέξη μοναχά σου `χα πει
σ’ αγαπάω
κι όπως παλεύαμε έτσι χέρι με χέρι
κι όπως δεν είχα πια καρδιά να πιαστώ
βρήκα και πάλι ένα τρόπο να πω
σ’ αγαπάω
Ο άγγελος μου…
Εσύ που έστρεφες…
Γύρω ο κόσμος περπατά σε ζευγάρια
κι εγώ μονάχη σ’ ένα σπίτι κλειστό
να ‘χω ένα ψίθυρο στο στόμα ζεστό
σ’ αγαπάω
Ο άγγελός μου εσύ
Ο άγγελός μου…
Εσύ που έστρεφες…
|
Όpos tilígontan ta chéria sto sóma
ki ópos éspage s’ astéria i vradiá
su icha angiksi dilá tin kardiá
s’ agapáo
Ki ópos épeftan t’ astéria sto chóma
Ki ópos péftan sti gi ta kormiá
su vríka móno mia léksi na po
s’ agapáo
O ángelós mu, o ánthropós mu, o thánatós mu
Esí
Esí pu éstrefes argá to macheri
Esí pu mu ‘pernes gliká ti zoí
Esí
Ki ótan mu éstrefes argá to macheri
ki ótan mu épernes gliká ti zoí
páli mia léksi monachá su `cha pi
s’ agapáo
ki ópos palevame étsi chéri me chéri
ki ópos den icha pia kardiá na piastó
vríka ke páli éna trópo na po
s’ agapáo
O ángelos mu…
Esí pu éstrefes…
Giro o kósmos perpatá se zevgária
ki egó monáchi s’ éna spíti klistó
na ‘cho éna psíthiro sto stóma zestó
s’ agapáo
O ángelós mu esí
O ángelós mu…
Esí pu éstrefes…
|