Από την πόρτα σου περνώ, ωραία Αιγιώτισσα
κι από τη γειτονιά σου, κόρη με τις ελιές
και με τα μαύρα μάτια, τι έχεις κι όλο κλαις;
Αργώ και σε μαλώνανε, ωραία Αιγιώτισσα,
η μάνα σου και η θεία σου, κόρη με τις ελιές
και με τα μαύρα μάτια, τι έχεις κι όλο κλαις;
Και σε μαλώνανε για με, ωραία Αιγιώτισσα,
να μην ξαναπεράσω, κόρη με τις ελιές
και με τα μαύρα μάτια, μη κάθεσαι και κλαις.
Θα πάρω αερόπλανο, ωραία Αιγιώτισσα
και θα ’ρθω να σε πάρω, κόρη με τις ελιές
και με τα μαύρα μάτια, να πάψεις πια να κλαις.
|
Apó tin pórta su pernó, orea Egiótissa
ki apó ti gitoniá su, kóri me tis eliés
ke me ta mavra mátia, ti échis ki ólo kles;
Argó ke se malónane, orea Egiótissa,
i mána su ke i thia su, kóri me tis eliés
ke me ta mavra mátia, ti échis ki ólo kles;
Ke se malónane gia me, orea Egiótissa,
na min ksanaperáso, kóri me tis eliés
ke me ta mavra mátia, mi káthese ke kles.
Tha páro aeróplano, orea Egiótissa
ke tha ’rtho na se páro, kóri me tis eliés
ke me ta mavra mátia, na pápsis pia na kles.
|