Στο καπηλειό του “Άγνωστου Θεού”
πηγαίναμε παρέα τα βραδάκια
ν’ ακούσουμε τραγούδια του λαού,
να πάνε κάτω πίκρες και φαρμάκια.
Τώρα γκρεμίσανε τον “Άγνωστο Θεό”,
και τα φιλιά μας πού θα πιεις και που θα πιω;
Τώρα χωρίσανε σκληρά κι εμάς τους δυο
και γίναν ό , και γίναν όλα ρημαδιό.
Το καπηλειό του “Άγνωστου Θεού”
όπως κι εσύ ανάμνηση έχει γίνει.
Και πού να βρω κρασάκι του λαού,
που κάθε πίκρα μόνο αυτό τη σβήνει;
Τώρα γκρεμίσανε τον “Άγνωστο Θεό”,
και τα φιλιά μας πού θα πιεις και που θα πιω;
Τώρα χωρίσανε σκληρά κι εμάς τους δυο
και γίναν ό , και γίναν όλα ρημαδιό.
|
Sto kapilió tu “Άgnostu Theu”
pigename paréa ta vradákia
n’ akusume tragudia tu lau,
na páne káto píkres ke farmákia.
Tóra gkremísane ton “Άgnosto Theó”,
ke ta filiá mas pu tha piis ke pu tha pio;
Tóra chorísane sklirá ki emás tus dio
ke ginan ó , ke ginan óla rimadió.
To kapilió tu “Άgnostu Theu”
ópos ki esí anámnisi échi gini.
Ke pu na vro krasáki tu lau,
pu káthe píkra móno aftó ti svíni;
Tóra gkremísane ton “Άgnosto Theó”,
ke ta filiá mas pu tha piis ke pu tha pio;
Tóra chorísane sklirá ki emás tus dio
ke ginan ó , ke ginan óla rimadió.
|