|
Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο είν’ το σπίτι του
μοναχός συντροφεμένος απ’ τη λύπη του
Ήταν νέος, ήταν γέρος δε θυμάμαι πια
μα θυμάμαι πως μιλούσε μόνο στα πουλιά
Και κανένας δεν τον είχε κάνει φίλο του
πάντα μοναχός γυρνούσε με το σκύλο του
Κι όπως μάζευα κοχύλια κι άσπρα βότσαλα
ήρθαν κι έκατσαν κοντά μου δυο γλαρόπουλα
Μου ‘παν να τον πλησιάσω που ‘μαι μοναχή
να του φτιάξω μιαν αγάπη να μιλάει γι’ αυτή
Μα η δικιά μου η αγάπη είναι η θάλασσα
για μοναδική μου φίλη την εκράτησα
Να μου τραγουδήσει πάλι την παρακαλώ
μήπως την ακούσει κι έρθει μέχρι το γιαλό.
Η μανούλα μου η γοργόνα η Μαγδαληνή
να της πω να του χαρίσει πάλι τη φωνή
Να μου πει τα μυστικά του και τα λάθη του
που τον κρύψαν απ’ τους φίλους κι απ’ τα πάθη του
Κι ύστερα να πλύνω τ’ άστρα να του φέξουνε
να ‘ρθει πριν φανούν οι γλάροι κι με κλέψουνε.
Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή
να μετράω τους πειρατές της κάθε χαραυγή
Και η μάνα μου δε βγαίνει κι ούτε φαίνεται
το τραγούδι μου στο κύμα μέσα πνίγεται
Την αγάπη να διαλέξω ή τη θάλασσα
απ’ τις δύο ποια με πονάει δε λογάριασα
Κι έτσι ανάμεσα στις δύο τώρα αφήνομαι
μα καμιά δεν είναι δικιά μου και μαραίνομαι
Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή
να μετράω τα όνειρα της κάθε χαραυγή
|
Páno s’ éna mavro kávo in’ to spíti tu
monachós sintrofeménos ap’ ti lípi tu
Ήtan néos, ítan géros de thimáme pia
ma thimáme pos miluse móno sta puliá
Ke kanénas den ton iche káni fílo tu
pánta monachós girnuse me to skílo tu
Ki ópos mázeva kochília ki áspra vótsala
írthan ki ékatsan kontá mu dio glarópula
Mu ‘pan na ton plisiáso pu ‘me monachí
na tu ftiákso mian agápi na milái gi’ aftí
Ma i dikiá mu i agápi ine i thálassa
gia monadikí mu fíli tin ekrátisa
Na mu tragudísi páli tin parakaló
mípos tin akusi ki érthi méchri to gialó.
I manula mu i gorgóna i Magdaliní
na tis po na tu charísi páli ti foní
Na mu pi ta mistiká tu ke ta láthi tu
pu ton krípsan ap’ tus fílus ki ap’ ta páthi tu
Ki ístera na plíno t’ ástra na tu féksune
na ‘rthi prin fanun i glári ki me klépsune.
Páno s’ éna mavro kávo óli mu i zoí
na metráo tus piratés tis káthe charavgí
Ke i mána mu de vgeni ki ute fenete
to tragudi mu sto kíma mésa pnígete
Tin agápi na dialékso í ti thálassa
ap’ tis dío pia me ponái de logáriasa
Ki étsi anámesa stis dío tóra afínome
ma kamiá den ine dikiá mu ke marenome
Páno s’ éna mavro kávo óli mu i zoí
na metráo ta ónira tis káthe charavgí
|
