Στα πάνω και τα κάτω των φάσεων θα είμαι τυφλός
Στα λόγια των ψυχρών αποφάσεων θα είμαι κουφός
Θα σ’ αγαπώ, θα σ’ αγαπώ ό,τι κι αν γίνει
Η αγάπη είναι τ’ αγώνισμα που όλα τα σβήνει
Δε θα ρωτήσω τίποτα σε ξέρω κι αλλιώς
Δε θα ζητήσω τίποτα θα είμαι απλός.
θα σ’ αγαπώ, κι αυτό τα χέρια μου τα λύνει,
Εγώ δε θα αφήσω το όνειρο στη μέση να μείνει.
Στις κρίσεις και συγκρίσεις που κάνεις, θα μένω εκτός,
Τις ώρες που τα παίζεις και χάνεις, εγώ σταθερός.
θα σ’ αγαπώ, θα σ’ αγαπώ ότι κι αν κάνεις.
Για σένα ανοίγω τις πόρτες μου να βλέπω που φτάνεις.
Δε θα ρωτήσω τίποτα σε ξέρω κι αλλιώς
Δε θα ζητήσω τίποτα θα είμαι απλός.
θα σ’ αγαπώ, κι αυτό τα χέρια μου τα λύνει,
Εγώ δε θα αφήσω το όνειρο στη μέση να μείνει.
|
Sta páno ke ta káto ton fáseon tha ime tiflós
Sta lógia ton psichrón apofáseon tha ime kufós
Tha s’ agapó, tha s’ agapó ó,ti ki an gini
I agápi ine t’ agónisma pu óla ta svíni
De tha rotíso típota se kséro ki alliós
De tha zitíso típota tha ime aplós.
tha s’ agapó, ki aftó ta chéria mu ta líni,
Egó de tha afíso to óniro sti mési na mini.
Stis krísis ke sigkrísis pu kánis, tha méno ektós,
Tis óres pu ta pezis ke chánis, egó statherós.
tha s’ agapó, tha s’ agapó óti ki an kánis.
Gia séna anigo tis pórtes mu na vlépo pu ftánis.
De tha rotíso típota se kséro ki alliós
De tha zitíso típota tha ime aplós.
tha s’ agapó, ki aftó ta chéria mu ta líni,
Egó de tha afíso to óniro sti mési na mini.
|