Όντα της Γης, ακούστε κι απόψε
τη φωνή της ζωής.
Καθένα από σας έχει ελλείψεις και λάθη,
είστε ημιτελείς.
Η σκέψις ελέγχεται,
μονάχα για λόγος εξελικτικούς.
Το τμήμα ιάσεως
χαρίζει τη λήθη στους νοσταλγούς.
Όλοι να μάθετε κι όλοι να ξέρετε
ότι ο Υπερνούς
χρόνια κυβέρνησε κι είναι να κυβερνά
αιώνες πολλούς.
Τα νέα τ’ αυριανά θα πούμε από σήμερα,
είναι αύριο γιορτή.
Είν’ η επέτειος που Νους και εγκέφαλοι
φτάσαν στη Γη.
Νιώθω σαν ένα τρελό πεισματάρη μεγάλο,
μα κι ο Νους μας, ο αρχηγός, με μετρά δίχως άλλο.
Πλύση θέλει ο Νους στο μυαλό μου να γίνει,
μα αυτό είναι καθαρό κι όπως είναι θα μείνει.
|
Όnta tis Gis, akuste ki apópse
ti foní tis zoís.
Kathéna apó sas échi ellipsis ke láthi,
iste imitelis.
I sképsis elégchete,
monácha gia lógos ekseliktikus.
To tmíma iáseos
charízi ti líthi stus nostalgus.
Όli na máthete ki óli na ksérete
óti o Ipernus
chrónia kivérnise ki ine na kiverná
eónes pollus.
Ta néa t’ avrianá tha pume apó símera,
ine avrio giortí.
In’ i epétios pu Nus ke egkéfali
ftásan sti Gi.
Niótho san éna treló pismatári megálo,
ma ki o Nus mas, o archigós, me metrá díchos állo.
Plísi théli o Nus sto mialó mu na gini,
ma aftó ine katharó ki ópos ine tha mini.
|