Σαν ξημερώσει η μέρα μη θυμηθείς.
Λαβύρινθος η μνήμη και θα χαθείς.
κι είναι πολύς ο δρόμος να τον μετράς
μ’ ένα σχοινί στη θέση της καρδιάς.
Κυλάει το ποτάμι και προχωρά,
σου παίρνει τη στιγμή σου και τη γερνά.
Κι είναι πολύς ο χρόνος να τον μετράς
μ’ ένα ρολόι στη θέση της καρδιάς.
Ασήμαντες εικόνες σε κυνηγούν.
Οι φίλοι σου κοιμούνται και πώς να δουν!
Κι είναι πολύς ο πόνος να τον μετράς
με μια καρδιά στη θέση της καρδιάς.
|
San ksimerósi i méra mi thimithis.
Lavírinthos i mními ke tha chathis.
ki ine polís o drómos na ton metrás
m’ éna schiní sti thési tis kardiás.
Kilái to potámi ke prochorá,
su perni ti stigmí su ke ti gerná.
Ki ine polís o chrónos na ton metrás
m’ éna rolói sti thési tis kardiás.
Asímantes ikónes se kinigun.
I fíli su kimunte ke pós na dun!
Ki ine polís o pónos na ton metrás
me mia kardiá sti thési tis kardiás.
|