|
Δεν είναι τα λόγια σου
που μάγεψαν αμέσως την καρδιά μου
Τα όμορφα λόγια σου
που ρίξαν χρώμα στο ταμπλό της ερημιάς μου
Μα είναι τα βήματα
που ενώσαν τις παράλληλες ζωές μας
Και σαν τα κύματα
το φως σκορπίσαν στις ασπρόμαυρες χαρές μας
Και όλα πήραν σώμα και μορφή
κι ο έρωτας σαν έρωτας φαντάζει
πρώτη φορά
Το σώμα σ’ άλλο σώμα τώρα ζει
και γήινο πια τίποτα δε μοιάζει
πρώτη φορά
Ο έρωτας σαν έρωτας φαντάζει.
Δεν είναι οι ώρες μου
που έτρεξαν κοντά σου διψασμένες
Οι άδειες ώρες μου
που πάντα γύρευαν αγάπη μεθυσμένες
Μα είναι το χάδι σου
που έφτασε ως το τέρμα της ψυχής μου
Λάμψη το δάκρυ σου
μια στάλα κόκκινο στο γκρίζο της ζωής μου.
|
Den ine ta lógia su
pu mágepsan amésos tin kardiá mu
Ta ómorfa lógia su
pu ríksan chróma sto tabló tis erimiás mu
Ma ine ta vímata
pu enósan tis parálliles zoés mas
Ke san ta kímata
to fos skorpísan stis asprómavres charés mas
Ke óla píran sóma ke morfí
ki o érotas san érotas fantázi
próti forá
To sóma s’ állo sóma tóra zi
ke gíino pia típota de miázi
próti forá
O érotas san érotas fantázi.
Den ine i óres mu
pu étreksan kontá su dipsasménes
I ádies óres mu
pu pánta girevan agápi methisménes
Ma ine to chádi su
pu éftase os to térma tis psichís mu
Lámpsi to dákri su
mia stála kókkino sto gkrízo tis zoís mu.
|
