|
Μήπως με πήρες για καφέ βαρύγλυκο
για να με πίνεις κάθε μέρα στο φλιτζάνι,
μπορεί να είμαι στη ζωή μηδενικό
μα είμαι φτιαγμένη από δύσκολο χαρμάνι,
μπορεί να είμαι στη ζωή μηδενικό
μα είμαι φτιαγμένη από δύσκολο χαρμάνι.
Ξέρω, για μένα δε σου καίγεται καρφί,
πως με βαρέθηκες, ακόμα, υποθέτω,
πότε με θέλεις για καφέ σου ελαφρύ,
πότε βαρύ, πότε γλυκό και πότε σκέτο,
πότε με θέλεις για καφέ σου ελαφρύ,
πότε βαρύ, πότε γλυκό και πότε σκέτο.
Θέλεις τα κέφια σου να φτιάχνω μόνο εγώ
και μες στο χάος προσπαθείς να με γκρεμίσεις,
μες στο φλιτζάνι σου γυρεύεις να πνιγώ
σαν κατακάθι του καφέ για να μ’ αφήσεις,
μες στο φλιτζάνι σου γυρεύεις να πνιγώ
σαν κατακάθι του καφέ για να μ’ αφήσεις.
|
Mípos me píres gia kafé varígliko
gia na me pínis káthe méra sto flitzáni,
bori na ime sti zoí midenikó
ma ime ftiagméni apó dískolo charmáni,
bori na ime sti zoí midenikó
ma ime ftiagméni apó dískolo charmáni.
Kséro, gia ména de su kegete karfí,
pos me varéthikes, akóma, ipothéto,
póte me thélis gia kafé su elafrí,
póte varí, póte glikó ke póte skéto,
póte me thélis gia kafé su elafrí,
póte varí, póte glikó ke póte skéto.
Thélis ta kéfia su na ftiáchno móno egó
ke mes sto cháos prospathis na me gkremísis,
mes sto flitzáni su girevis na pnigó
san katakáthi tu kafé gia na m’ afísis,
mes sto flitzáni su girevis na pnigó
san katakáthi tu kafé gia na m’ afísis.
|
