Ζωγραφίζω τον καημό μου
με τα πιο ωραία χρώματα του κόσμου,
μα εκείνος δεν αλλάζει,
μόνο μαύρο, μόνο μαύρο του ταιριάζει.
Ο καημός, ο καημός
απ’ το χέρι με κρατάει συνεχώς,
ο καημός που δε μ’αφήνει
και το δρόμο σου μου κλείνει,
ο καημός.
Ζωγραφίζω στην καρδιά μου
την ελπίδα πως θα ’ρθεις πάλι κοντά μου,
μα το χρώμα ξεθωριάζει,
μόνο μαύρο, μόνο μαύρο της ταιριάζει.
Ο καημός, ο καημός
απ’ το χέρι με κρατάει συνεχώς,
ο καημός που δε μ’αφήνει
και το δρόμο σου μου κλείνει,
ο καημός.
|
Zografízo ton kaimó mu
me ta pio orea chrómata tu kósmu,
ma ekinos den allázi,
móno mavro, móno mavro tu teriázi.
O kaimós, o kaimós
ap’ to chéri me kratái sinechós,
o kaimós pu de m’afíni
ke to drómo su mu klini,
o kaimós.
Zografízo stin kardiá mu
tin elpída pos tha ’rthis páli kontá mu,
ma to chróma ksethoriázi,
móno mavro, móno mavro tis teriázi.
O kaimós, o kaimós
ap’ to chéri me kratái sinechós,
o kaimós pu de m’afíni
ke to drómo su mu klini,
o kaimós.
|