Τα όνειρα που έκανα θα μείνουν κλειδωμένα
μες στα δωμάτια του μυαλού τα βρίσκω ξεχασμένα
τον κόσμο πάντα άκουγα και γέμισα φοβίες
μα πράξεις θέλει η ζωή κι όχι θεωρίες
Ο καλύτερος εχθρός μου
Ειν’ ο ίδιος ο εαυτός μου
Να τα βρούμε μου αρνείται
Με μισεί και μ’ εκδικείται
Παρέα μου η μοναξιά, καρπός της λογικής μου
Εις βάρος όμως της καρδιάς κι εις βάρος της ψυχής μου
Οι άλλοι μου καθόριζαν ποιο είναι το καλό μου
Γι’ αυτό και δε συγχώρησα ποτέ τον εαυτό μου
Ο καλύτερος εχθρός μου
Ειν’ ο ίδιος ο εαυτός μου
Να τα βρούμε μου αρνείται
Με μισεί και μ’ εκδικείται
|
Ta ónira pu ékana tha minun klidoména
mes sta domátia tu mialu ta vrísko ksechasména
ton kósmo pánta ákuga ke gémisa fovíes
ma práksis théli i zoí ki óchi theoríes
O kalíteros echthrós mu
In’ o ídios o eaftós mu
Na ta vrume mu arnite
Me misi ke m’ ekdikite
Paréa mu i monaksiá, karpós tis logikís mu
Is város ómos tis kardiás ki is város tis psichís mu
I álli mu kathórizan pio ine to kaló mu
Gi’ aftó ke de sigchórisa poté ton eaftó mu
O kalíteros echthrós mu
In’ o ídios o eaftós mu
Na ta vrume mu arnite
Me misi ke m’ ekdikite
|