Διάβασα ιστορία εχτές, λιγάκι,
και με κλαμένα μάτια σταμάτησα να δω
τον Γεώργιο Καραΐσκάκη
και τον σκέφτομαι και τραγουδώ.
Της καλογριούλας γιε, έλα στα όνειρά μας
κι έτσι ματωμένος, πες μας στρατηγέ
πόσο απέχει ο θάνατος απ’ τη λευτεριά μας
πόσο απέχει ο θάνατος απ’ τη λευτεριά μας.
Σήκωνε στον πάγκο το μπαϊράκι
και τον προσμέναν σκλάβοι μες στο Αιτωλικό
τον Γεώργιο Καραΐσκάκη
τον αγωνιστή, τον αητό.
Της καλογριούλας γιε, έλα στα όνειρά μας
κι έτσι ματωμένος, πες μας στρατηγέ
πόσο απέχει ο θάνατος απ’ τη λευτεριά μας
πόσο απέχει ο θάνατος απ’ τη λευτεριά μας.
Πόσο απέχει ο θάνατος απ’ τη λευτεριά μας
πόσο απέχει ο θάνατος απ’ τη λευτεριά μας.
|
Diávasa istoría echtés, ligáki,
ke me klaména mátia stamátisa na do
ton Geórgio Karaΐskáki
ke ton skéftome ke tragudó.
Tis kalogriulas gie, éla sta ónirá mas
ki étsi matoménos, pes mas stratigé
póso apéchi o thánatos ap’ ti lefteriá mas
póso apéchi o thánatos ap’ ti lefteriá mas.
Síkone ston págko to bairáki
ke ton prosménan sklávi mes sto Etolikó
ton Geórgio Karaΐskáki
ton agonistí, ton aitó.
Tis kalogriulas gie, éla sta ónirá mas
ki étsi matoménos, pes mas stratigé
póso apéchi o thánatos ap’ ti lefteriá mas
póso apéchi o thánatos ap’ ti lefteriá mas.
Póso apéchi o thánatos ap’ ti lefteriá mas
póso apéchi o thánatos ap’ ti lefteriá mas.
|