Κοίταξα μες στον καθρέφτη και με τρέλανε
ο καθρέφτης που φτιαχνόσουν όταν βγαίναμε
φάνηκε το πρόσωπό σου μελαγχολικό
θόλωσα γι’ αυτό τον κάνω θρύψαλα σωρό
Του καθρέφτη τα κομμάτια ένα ένα μάζεψα
κι έφτιαξα το πρόσωπό σου που με πάθος λάτρεψα
κι ήταν σαν να μου μιλούσες να με ρώταγες γιατί
άφησα τόση αγάπη δίχως λόγο να χαθεί
Κοίταξα μες στον καθρέφτη κι είδα εσένανε
και τα μάτια σου τον χρόνο πίσω φέρανε
χίλιες γνώριμες εικόνες από μας τους δυο
θόλωσα γι’ αυτό τον κάνω θρύψαλα σωρό
Του καθρέφτη τα κομμάτια ένα ένα μάζεψα
κι έφτιαξα το πρόσωπό σου που με πάθος λάτρεψα
κι ήταν σαν να μου μιλούσες να με ρώταγες γιατί
άφησα τόση αγάπη δίχως λόγο να χαθεί
|
Kitaksa mes ston kathréfti ke me trélane
o kathréftis pu ftiachnósun ótan vgename
fánike to prósopó su melagcholikó
thólosa gi’ aftó ton káno thrípsala soró
Tu kathréfti ta kommátia éna éna mázepsa
ki éftiaksa to prósopó su pu me páthos látrepsa
ki ítan san na mu miluses na me rótages giatí
áfisa tósi agápi díchos lógo na chathi
Kitaksa mes ston kathréfti ki ida esénane
ke ta mátia su ton chróno píso férane
chílies gnórimes ikónes apó mas tus dio
thólosa gi’ aftó ton káno thrípsala soró
Tu kathréfti ta kommátia éna éna mázepsa
ki éftiaksa to prósopó su pu me páthos látrepsa
ki ítan san na mu miluses na me rótages giatí
áfisa tósi agápi díchos lógo na chathi
|