Ο κόσμος είναι ένα βουνό
τα λόγια του πετούνε
Αντιλαλούνε στις πλαγιές
Σε μας ξαναγυρνούνε
Καλύτερα να μη μιλάς
κακές αν κάνεις σκέψεις
Μα αν συλλογάσαι όμορφα
είναι χρυσές οι λέξεις
Mα, αν συλλογάσαι όμορφα…
Ο κόσμος είναι ποταμός
και θάλασσα που αφρίζει
άμα μολύνεις το νερό
Πια, δε σε καθαρίζει
Καλύτερα να μη μιλάς
αν δεν πολυκατέχεις
Μα αν ξέρεις, μην κρατάς κρυφό
τον θησαυρό που έχεις
Μα αν ξέρεις, μην κρατάς κρυφό.
|
O kósmos ine éna vunó
ta lógia tu petune
Antilalune stis plagiés
Se mas ksanagirnune
Kalítera na mi milás
kakés an kánis sképsis
Ma an sillogáse ómorfa
ine chrisés i léksis
Ma, an sillogáse ómorfa…
O kósmos ine potamós
ke thálassa pu afrízi
áma molínis to neró
Pia, de se katharízi
Kalítera na mi milás
an den polikatéchis
Ma an kséris, min kratás krifó
ton thisavró pu échis
Ma an kséris, min kratás krifó.
|