Μπρος αδελφή δώσε το χέρι
κι εσύ αδελφέ μου πάρε το μαχαίρι
ο κόσμος όλος έγινε άνω κάτω
οι πλούσιοι, κοίτα, βρέθηκαν στον πάτο.
Απ’ τη χαρά τους οι φτωχοί αλαλάζουν
κι αυτός όπου δεν είχε μια μπουκιά ψωμί
το στάρι όλου του κόσμου θα χαρεί.
Τι κάνεις στρατηγέ, δε βάζεις τάξη
όλα εδώ πέρα τα ‘χουνε τινάξει
πεντάρα το αρχοντόπουλο δε δίνει
μιας παρακατιανής παιδάκι εγίνει.
Σκλάβοι που δε σφαλούσανε το μάτι
τώρα κοιμούνται σε ζεστό κρεβάτι,
τώρα κοιμούνται σε ζεστό κρεβάτι.
|
Bros adelfí dóse to chéri
ki esí adelfé mu páre to macheri
o kósmos ólos égine áno káto
i plusii, kita, vréthikan ston páto.
Ap’ ti chará tus i ftochi alalázun
ki aftós ópu den iche mia bukiá psomí
to stári ólu tu kósmu tha chari.
Ti kánis stratigé, de vázis táksi
óla edó péra ta ‘chune tináksi
pentára to archontópulo de díni
mias parakatianís pedáki egini.
Sklávi pu de sfalusane to máti
tóra kimunte se zestó kreváti,
tóra kimunte se zestó kreváti.
|