|
Όποιος δε θέλει να μ’ ακού
ας πάει αλλού καλού κακού
γιατί πονάω που τα λέ
και δε σηκώνω χαβαλέ.
Ήμουν κυρία και καλά
οι άντρες πάθαιναν και πλά
μα μια κακιά, μια πονηρή
μες το μπουντρούμι μ’ έχει ρί
Άιντε κοινωνία που τον παί
άιντε σαν σκυλί του καναπέ
ποιος σ’ έβαλε αρμόδια
και μ’ έδεσες ισόβια.
Μες τη φωλίτσα μου είχε μπει
πήρα κι εγώ μια καραμπί
στον τόπο μείνανε κι οι δυο
κι εμένα ο κόσμος πια με διώ
Δεν το γουστάρω το ντουνιά
και μόνο εδώ ξεχαρμανιά
μάγκες γυρίστε στα κρεβά
και μην ακούσω τσιμουδιά.
‘Αιντε κοινωνία που τον παί
άιντε σαν σκυλί του καναπέ
ποιος σ’ έβαλε αρμόδια
και μ’ έδεσες ισόβια.
|
Όpios de théli na m’ aku
as pái allu kalu kaku
giatí ponáo pu ta lé
ke de sikóno chavalé.
Ήmun kiría ke kalá
i ántres páthenan ke plá
ma mia kakiá, mia ponirí
mes to buntrumi m’ échi rí
Άinte kinonía pu ton pe
áinte san skilí tu kanapé
pios s’ évale armódia
ke m’ édeses isóvia.
Mes ti folítsa mu iche bi
píra ki egó mia karabí
ston tópo minane ki i dio
ki eména o kósmos pia me dió
Den to gustáro to ntuniá
ke móno edó ksecharmaniá
mágkes giríste sta krevá
ke min akuso tsimudiá.
‘Ente kinonía pu ton pe
áinte san skilí tu kanapé
pios s’ évale armódia
ke m’ édeses isóvia.
|
