Δε χαίρεσαι θαράπαψη παρά απ’ τον πεινασμένο
ούτε κι εξυπηρέτηση παρά απ’ τον εχθρό
ούτε και μάσημα αν δε φας σανό δεματισμένο
ούτε και φύλαξη παρά απ’ τον υπναρά φρουρό.
Ούτε συμπόνια ή συγχώρεση παρά απ’ την ασπλαχνιά
ούτε και καθησύχαση άλλη απ’ του σκιαγμένου
ούτε και πίστη παρά απ’ τον αγύρτη μοναχά
ούτε κι ορμήνια γνωστική άλλη απ’ του ερωτευμένου.
Δε χαίρεσαι όξω στα λουτρά γάμο πιο τιμημένο
ούτε και φήμη παρά μόνο αν κάνεις φονικό
ούτε έπαινο αν δεν αρνηθείς χρέος που ‘χεις φαγωμένο
ούτε χωρίς ξεπλάνεμα έρωτα αληθινό.
Ούτε και γέλιο αν δε γευτείς καμια γερή γροθιά
ούτε ευτυχία πιο τρανή απ’ του συφοριασμένου
ούτε μαντάτο αληθινό παρά απ’ την ψευτιά
ούτε κι ορμήνια γνωστική άλλη απ’ του ερωτευμένου.
Δεν είναι άλλος πιο ξέγνοιαστος απ’ τον συλλογισμένο
ούτε απ’ το “φτου ” είναι τίποτις άλλο πιο ευγενικό.
Ούτε κουμάντο πιο γερό από του μπουνταλά
ούτε και γνώμη πιο σοφή από του μανιασμένου
ούτε φρικτότερος αχός απ’ τη γλυκιά λαλιά
ούτε κι ορμήνια γνωστική άλλη απ`του ερωτευμένου
|
De cherese tharápapsi pará ap’ ton pinasméno
ute ki eksipirétisi pará ap’ ton echthró
ute ke másima an de fas sanó dematisméno
ute ke fílaksi pará ap’ ton ipnará fruró.
Oíte sibónia í sigchóresi pará ap’ tin asplachniá
ute ke kathisíchasi álli ap’ tu skiagménu
ute ke písti pará ap’ ton agirti monachá
ute ki ormínia gnostikí álli ap’ tu erotevménu.
De cherese ókso sta lutrá gámo pio timiméno
ute ke fími pará móno an kánis fonikó
ute épeno an den arnithis chréos pu ‘chis fagoméno
ute chorís kseplánema érota alithinó.
Oíte ke gélio an de geftis kamia gerí grothiá
ute eftichía pio traní ap’ tu siforiasménu
ute mantáto alithinó pará ap’ tin pseftiá
ute ki ormínia gnostikí álli ap’ tu erotevménu.
Den ine állos pio kségniastos ap’ ton sillogisméno
ute ap’ to “ftu ” ine típotis állo pio evgenikó.
Oíte kumánto pio geró apó tu buntalá
ute ke gnómi pio sofí apó tu maniasménu
ute friktóteros achós ap’ ti glikiá laliá
ute ki ormínia gnostikí álli ap`tu erotevménu
|