Ένας λεκές που σ’ άφησε φιλί αμαρτωλό,
το πιο γλυκό μου όνειρο, μου το ‘κανε θολό
κι αν τώρα το μετάνιωσες κι απ’ τη ντροπή σου κλαις,
ούτε και με τα δάκρυα ξεπλένετ’ ο λεκές.
Ο λεκές που σου `χει αφήσει ένα αμαρτωλό φιλί,
στην καρδιά μου θα μου σβήσει ό,τι αγάπησα πολύ,
στην καρδιά μου θα μου σβήσει ό,τι αγάπησα πολύ.
Αν στο ζητήσω μια βραδιά, κοντά μου μην ερθείς,
γιατί, κι εγώ θα πληγωθώ κι εσύ θα πληγωθείς,
και να σου δώσω κάποτε, συγγνώμη για το χτες,
θα μας χωρίζει πάντοτε, εκείνος ο λεκές.
Ο λεκές που σου ‘χει αφήσει ένα αμαρτωλό φιλί,
στην καρδιά μου θα μου σβήσει ό,τι αγάπησα πολύ,
στην καρδιά μου θα μου σβήσει ό,τι αγάπησα πολύ.
|
Έnas lekés pu s’ áfise filí amartoló,
to pio glikó mu óniro, mu to ‘kane tholó
ki an tóra to metánioses ki ap’ ti ntropí su kles,
ute ke me ta dákria kseplénet’ o lekés.
O lekés pu su `chi afísi éna amartoló filí,
stin kardiá mu tha mu svísi ó,ti agápisa polí,
stin kardiá mu tha mu svísi ó,ti agápisa polí.
An sto zitíso mia vradiá, kontá mu min erthis,
giatí, ki egó tha pligothó ki esí tha pligothis,
ke na su dóso kápote, singnómi gia to chtes,
tha mas chorízi pántote, ekinos o lekés.
O lekés pu su ‘chi afísi éna amartoló filí,
stin kardiá mu tha mu svísi ó,ti agápisa polí,
stin kardiá mu tha mu svísi ó,ti agápisa polí.
|