Ήτανε μια φορά
Μια μάνα με δυο παιδιά
Το ’να τ’ αγάπαγε ο Χριστός
Και τ’ άλλο η Παναγιά
Μαύρος αϊτός περνά
Και παίρνει τα δυο παιδιά
Το’να μακριά στη θάλασσα
Και τ’ άλλο στα βουνά
Μαύρε αητέ που πας;
Φωνάζουνε τα παιδιά
Δρόμος μακρύς ο πόλεμος
Κι η μάνα μας γερνά
Μαύρε αητέ που πας;
Φωνάζουνε τα παιδιά
Δρόμος μακρύς ο θάνατος
Κι η μάνα μας πονά
Μια σκοτεινή βραδιά
Χαθήκαν τα παιδιά
Το ’να το πήρε ο Χριστός
Και τ’ άλλο η Παναγιά
Μαύρο αετός περνά
Τη μάνα τους προσκυνά
Στο μάτι του τ’ αδάκρυτο
Δάκρυ πικρό κυλά
Μαύρε αητέ μη κλαις
Τα δυο μου τα ορφανά
Δρόμος μακρύς ο πόλεμος
Και ποιος ξαναγυρνά
Μαύρε αητέ μην κλαις
Τα χρόνια μου τα στερνά
Δρόμος μακρύς ο θάνατος
Και ποιος τον λησμονά
|
Ήtane mia forá
Mia mána me dio pediá
To ’na t’ agápage o Christós
Ke t’ állo i Panagiá
Mavros aitós perná
Ke perni ta dio pediá
To’na makriá sti thálassa
Ke t’ állo sta vuná
Mavre aité pu pas;
Fonázune ta pediá
Drómos makrís o pólemos
Ki i mána mas gerná
Mavre aité pu pas;
Fonázune ta pediá
Drómos makrís o thánatos
Ki i mána mas poná
Mia skotiní vradiá
Chathíkan ta pediá
To ’na to píre o Christós
Ke t’ állo i Panagiá
Mavro aetós perná
Ti mána tus proskiná
Sto máti tu t’ adákrito
Dákri pikró kilá
Mavre aité mi kles
Ta dio mu ta orfaná
Drómos makrís o pólemos
Ke pios ksanagirná
Mavre aité min kles
Ta chrónia mu ta sterná
Drómos makrís o thánatos
Ke pios ton lismoná
|