Μαύρος ο ήλιος σήμερα κι η ξαστεριά μια χίμαιρα
μα βρήκα βράχο και γιαλό στον κόσμο τον αμαρτωλό
Κι έριξα τα κρίματα σε σαράντα κύματα
έριξα τα κρίματα σε σαράντα κύματα
έριξα τα κρίματα
Άμοιρο αδέρφι σου `φερα της λευτεριάς τα νούφαρα
και με την πίκρα στην ματιά μάζεψα τ’ άγια σου σκουτιά
Κι έπλυνα τα αίματα σε σαράντα ρέματα
έπλυνα τα αίματα σε σαράντα ρέματα
έπλυνα τα αίματα
Μαύρος ο ήλιος σήμερα κι είναι βουβά τα σήμαντρα
μα εγώ στου πόνου την πλαγιά προσκύνησα την Παναγιά
Κι έκλαψα τα θύματα σε σαράντα μνήματα
έκλαψα τα θύματα σε σαράντα μνήματα
έκλαψα τα θύματα
|
Mavros o ílios símera ki i ksasteriá mia chímera
ma vríka vrácho ke gialó ston kósmo ton amartoló
Ki ériksa ta krímata se saránta kímata
ériksa ta krímata se saránta kímata
ériksa ta krímata
Άmiro adérfi su `fera tis lefteriás ta nufara
ke me tin píkra stin matiá mázepsa t’ ágia su skutiá
Ki éplina ta emata se saránta rémata
éplina ta emata se saránta rémata
éplina ta emata
Mavros o ílios símera ki ine vuvá ta símantra
ma egó stu pónu tin plagiá proskínisa tin Panagiá
Ki éklapsa ta thímata se saránta mnímata
éklapsa ta thímata se saránta mnímata
éklapsa ta thímata
|