|
Ο παράδεισος είναι μακριά, γονατιστός δεν πας πουθενά
σήκω και σκέψου πιο καθαρά
πως ότι είχες δεν είναι μικρό,
ότι κρατάς ίσως να ‘ναι αρκετό
πάψε να ψάχνεις της μοίρας τι ήταν γραφτό
Ο χρόνος πίσω ξανά δε γυρνά
φαύλος κύκλος που δε σταματά
θολώνεις για λίγο κι αρχίζεις ξανά
Μα τι μας μένει τι μας δένει τι τρελαίνει την καρδιά
είναι πάντα, αυτό που έχεις πιο κοντά
μα τι μας μένει τι μας δένει τι τρελαίνει την καρδιά
είναι πάντα, αυτό που έχεις τελικά
Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός
ίσως να λάμπει γιατί είσαι τυφλός
τι κι αν κανείς λάθη, δεν είσαι θεός
Κάθε τέλος καινούρια αρχή, κάθε ψέμα αιώνια αφορμή
κάθε πιστεύω γυρίζει τη γη
Μα τι μας μένει, τι μας δένει τι τρελαίνει την καρδιά
είναι πάντα, αυτό που είχες πιο κοντά
μα τι μας μένει, τι μας δένει τι τρελαίνει την καρδιά
είναι πάντα, αυτό που είχες τελικά
Ο παράδεισος είναι μακριά
κι όλο μακραίνει σαν να ‘ναι σκιά
τα όνειρα πάντα βάζουν φωτιά, βάζουν φωτιά
|
O parádisos ine makriá, gonatistós den pas puthená
síko ke sképsu pio kathará
pos óti iches den ine mikró,
óti kratás ísos na ‘ne arketó
pápse na psáchnis tis miras ti ítan graftó
O chrónos píso ksaná de girná
favlos kíklos pu de stamatá
tholónis gia lígo ki archízis ksaná
Ma ti mas méni ti mas déni ti treleni tin kardiá
ine pánta, aftó pu échis pio kontá
ma ti mas méni ti mas déni ti treleni tin kardiá
ine pánta, aftó pu échis teliká
Ό,ti lábi den ine chrisós
ísos na lábi giatí ise tiflós
ti ki an kanis láthi, den ise theós
Káthe télos kenuria archí, káthe pséma eónia aformí
káthe pistevo girízi ti gi
Ma ti mas méni, ti mas déni ti treleni tin kardiá
ine pánta, aftó pu iches pio kontá
ma ti mas méni, ti mas déni ti treleni tin kardiá
ine pánta, aftó pu iches teliká
O parádisos ine makriá
ki ólo makreni san na ‘ne skiá
ta ónira pánta vázun fotiá, vázun fotiá
|
