|
Βρίσκω παρέες και γνωστούς
Φίλους καλούς και καρδιακούς
Και λέω παραμύθια
Κι ύστερα τρέχω στα στενά
Ψάχνοντας μες στα σκοτεινά
Να βρω καμιάν αλήθεια
Παραμυθάς γυρνώ ξανά
Σε μέρη γνώριμα παλιά
Με την κιθάρα μου αγκαλιά
Και δυο τραγούδια συντροφιά
Κι όταν για χρόνο αρκετό
Κρατώ το στόμα μου κλειστό
Το παραμύθι σβήνει
Κι όλοι μαζί κατηγορούν
Γιατί δεν πρόλαβα να ειδούν
Και η αυλαία κλείνει
Παραμυθάς γυρνώ ξανά
Σε μέρη γνώριμα παλιά
Με τη κιθάρα μου αγκαλιά
Και δυο τραγούδια συντροφιά
Μα εγώ δεν ήρθα για να δω
Ήρθα μονάχα για να πω
Ρόλο και θα φύγω
Είμαι από μέρη μακρινά
Όπου η αλήθεια
Δε μετρά πάνω από έναν στίχο
Παραμυθάς γυρνώ ξανά
Σε μέρη γνώριμα παλιά
Με την κιθάρα μου αγκαλιά
Και δυο τραγούδια συντροφιά
|
Orísko parées ke gnostus
Fílus kalus ke kardiakus
Ke léo paramíthia
Ki ístera trécho sta stená
Psáchnontas mes sta skotiná
Na vro kamián alíthia
Paramithás girnó ksaná
Se méri gnórima paliá
Me tin kithára mu agkaliá
Ke dio tragudia sintrofiá
Ki ótan gia chróno arketó
Krató to stóma mu klistó
To paramíthi svíni
Ki óli mazí katigorun
Giatí den prólava na idun
Ke i avlea klini
Paramithás girnó ksaná
Se méri gnórima paliá
Me ti kithára mu agkaliá
Ke dio tragudia sintrofiá
Ma egó den írtha gia na do
Ήrtha monácha gia na po
Rólo ke tha fígo
Ime apó méri makriná
Όpu i alíthia
De metrá páno apó énan stícho
Paramithás girnó ksaná
Se méri gnórima paliá
Me tin kithára mu agkaliá
Ke dio tragudia sintrofiá
|
