Ο πειρασμός κάθε μέρα κοιμάται
ο πειρασμός κάθε νύχτα ξυπνά
Μη λες πως μαζί σου δεν είμαι αληθινός
κι εγώ ένας άνθρωπος είμαι κανονικός
Το ξέρεις πως σ’ αγαπάω
κορόνα μου σε φοράω
μα πως να καταπιέσω
τη φύση του άντρα που κουβαλάω
Τα μάτια μου πως να κρατώ συνεχώς κλειστά
τα χείλι μου πως να σφραγίσω ερμητικά
Το ξέρεις πως σ’ αγαπάω
κορόνα μου σε φοράω
μα πως να καταπιέσω
τη φύση του άντρα που κουβαλάω
Ο πειρασμός είναι κοντά μου κάθε στιγμή
γελάει πονηρά και με προκαλεί
με θέλει και ζητάει να παραδοθώ
για πες μου πως μπορώ ν’ αντισταθώ
Λίγο λίγο και αρχίζω να υποχωρώ
το ξέρω πως αυτό δεν είναι σωστό
αλλά είναι μεγάλος ο πειρασμός
κι εγώ είμαι απλά ένας κοινός θνητός
Μωρό μου δε φταίω και μάρτυς μου ο Θεός
με τύψεις με βρίσκει της μέρας το πρώτο φως
Το ξέρεις πως σ’ αγαπάω
κορόνα μου σε φοράω
μα πως να καταπιέσω
τη φύση του άντρα που κουβαλάω
Ο πειρασμός είναι κοντά μου κάθε στιγμή
γελάει πονηρά και με προκαλεί
με θέλει και ζητάει να παραδοθώ
για πες μου πως μπορώ ν’ αντισταθώ
|
O pirasmós káthe méra kimáte
o pirasmós káthe níchta ksipná
Mi les pos mazí su den ime alithinós
ki egó énas ánthropos ime kanonikós
To kséris pos s’ agapáo
koróna mu se foráo
ma pos na katapiéso
ti físi tu ántra pu kuvaláo
Ta mátia mu pos na krató sinechós klistá
ta chili mu pos na sfragiso ermitiká
To kséris pos s’ agapáo
koróna mu se foráo
ma pos na katapiéso
ti físi tu ántra pu kuvaláo
O pirasmós ine kontá mu káthe stigmí
gelái ponirá ke me prokali
me théli ke zitái na paradothó
gia pes mu pos boró n’ antistathó
Lígo lígo ke archízo na ipochoró
to kséro pos aftó den ine sostó
allá ine megálos o pirasmós
ki egó ime aplá énas kinós thnitós
Moró mu de fteo ke mártis mu o Theós
me típsis me vríski tis méras to próto fos
To kséris pos s’ agapáo
koróna mu se foráo
ma pos na katapiéso
ti físi tu ántra pu kuvaláo
O pirasmós ine kontá mu káthe stigmí
gelái ponirá ke me prokali
me théli ke zitái na paradothó
gia pes mu pos boró n’ antistathó
|