|
Είμαι εγώ ο πυρετός
είμαι άντρας δυνατός
και σε όλους σας γνωστός
σαν πολύ σκληρός εχθρός.
Όταν μ`αντικρίζουν όλοι
στο κρεβάτι τους αφήνω
κι όποτε μου κάνει κέφι
τους παγώνω ή τους ψήνω.
Τους ζεσταίνω, τους κρυώνω
φέρνω ρίγη, τους ιδρώνω
μεγαλώνω και μικραίνω
από δω κι εκεί πηγαίνω.
Πότε γίνομαι σαράντα
και παραμιλάνε πάντα
πότε είμαι τριαντα εφτά
και πονάνε τα πλευρά.
Και τα βάζω με πολλούς
με μεγάλους και μικρούς
όλοι τους με πολεμάνε
μα ποτέ δε με νικάνε.
Μια μου ρίχνουν πορτοκάλια
και μπανάνες και παπάγια
μια με λούζουνε με τσάγια
ή με ξόρκια και με μάγια.
Τους ζεσταίνω, τους κρυώνω
φέρνω ρίγη, τους ιδρώνω
μεγαλώνω και μικραίνω
από δω κι εκεί πηγαίνω.
Τριάντα εφτά, τριάντα οχτώ, τριάντα εννιά
ανεβαίνω κι όλο ανεβαίνω
τριάντα εφτά, τριάντα οχτώ, τριάντα εννιά
πυρετός.
Και νομίζουν πως κερδίζουν
σαν τα μάγουλα ροδίζουν
αλλά όμως δε γνωρίζουν
ότι άδικα ελπίζουν.
Κι ότι θα με ξαναδούνε
τους χειμώνες που θα ‘ρθούνε
ναι, θα με ξαναδούνε
τους χειμώνες που θα ‘ρθούνε.
|
Ime egó o piretós
ime ántras dinatós
ke se ólus sas gnostós
san polí sklirós echthrós.
Όtan m`antikrízun óli
sto kreváti tus afíno
ki ópote mu káni kéfi
tus pagóno í tus psíno.
Tus zesteno, tus krióno
férno rígi, tus idróno
megalóno ke mikreno
apó do ki eki pigeno.
Póte ginome saránta
ke paramiláne pánta
póte ime trianta eftá
ke ponáne ta plevrá.
Ke ta vázo me pollus
me megálus ke mikrus
óli tus me polemáne
ma poté de me nikáne.
Mia mu ríchnun portokália
ke banánes ke papágia
mia me luzune me tságia
í me ksórkia ke me mágia.
Tus zesteno, tus krióno
férno rígi, tus idróno
megalóno ke mikreno
apó do ki eki pigeno.
Triánta eftá, triánta ochtó, triánta enniá
aneveno ki ólo aneveno
triánta eftá, triánta ochtó, triánta enniá
piretós.
Ke nomízun pos kerdízun
san ta mágula rodízun
allá ómos de gnorízun
óti ádika elpízun.
Ki óti tha me ksanadune
tus chimónes pu tha ‘rthune
ne, tha me ksanadune
tus chimónes pu tha ‘rthune.
|
