|
Καλέ μου φίλε σου γράφω για να παρηγορηθώ
και εξ αιτίας της απόστασής μας, τρελά θα εξηγηθώ.
Μα από τότε που λείπεις, παρατήρησα ξανά
πως ο γέρο χρόνος έφυγε μα κάτι ακόμα εδώ δεν προχωρά.
Σπανίως βγαίνουμε έξω κι ας είναι και γιορτές.
Αρκετοί σωριάζουν σάκους με άμμο στα παράθυρα και τις σκεπές.
Άλλος πάλι σωπαίνει για βδομάδες σαν νεκρός
κι όσοι δεν έχουν κάτι τις να πούνε τους περισσεύει και καιρός.
Μα η μικρή οθόνη μας είπε για τη νέα χρονιά
έναν ανασχηματισμό ευρύ που καρτερούμε πως και τι.
Θα `χουμε, λέει, Χριστούγεννα και καρναβάλια καθ’ εκάστη.
Κάθε Χριστούλης θα κατέβει απ’ το σταυρό
και τα πουλάκια θα επιστρέψουν στο άστυ.
Θα έχει φαγοπότι και φως όλο το χρόνο,
θα βγάζουν λόγο και οι μουγκοί γιατί οι κουφοί μιλούσαν μόνο.
Θα επιτραπεί ο έρως όπως τον θέλει ο καθείς,
θα παντρευτούν και οι καλόγεροί μας μα κατόπιν δοκιμής.
Και ως δια μαγείας θα εξαφανιστούν
κάτι κρετίνοι, κάτι απαίσιοι που μας ταλαιπωρούν.
Βλέπεις αδερφέ μου, τι σου αραδιάζω ακριβέ μου;
Μα εδώ κοντεύω να φλιπάρω! Έστω σαν όνειρο αν το πάρω!
Βλέπεις, βλέπεις, βλέπεις, βλέπεις, βλέπεις κύριέ μου, παραμιλάω τρεκλίζω,
γελάω μ’ όλα τα εφέ μου και συνεχίζω να ελπίζω.
Μα αν ο χρόνος ήταν μόνο για μιαν ώρα, κάτι σαν κομήτης,
πόσο σκληρό γίνεται τώρα καθώς χανόμαστε μαζί της.
Ο χρόνος που μετράει σε λίγο δε θα είναι εδώ,
θα τον φάω ή θα με φάει, αυτά είχα να σου πω.
|
Kalé mu fíle su gráfo gia na parigorithó
ke eks etías tis apóstasís mas, trelá tha eksigithó.
Ma apó tóte pu lipis, paratírisa ksaná
pos o géro chrónos éfige ma káti akóma edó den prochorá.
Spaníos vgenume ékso ki as ine ke giortés.
Arketi soriázun sákus me ámmo sta paráthira ke tis skepés.
Άllos páli sopeni gia vdomádes san nekrós
ki ósi den échun káti tis na pune tus perissevi ke kerós.
Ma i mikrí othóni mas ipe gia ti néa chroniá
énan anaschimatismó evrí pu karterume pos ke ti.
Tha `chume, léi, Christugenna ke karnavália kath’ ekásti.
Káthe Christulis tha katévi ap’ to stavró
ke ta pulákia tha epistrépsun sto ásti.
Tha échi fagopóti ke fos ólo to chróno,
tha vgázun lógo ke i mugki giatí i kufi milusan móno.
Tha epitrapi o éros ópos ton théli o kathis,
tha pantreftun ke i kalógeri mas ma katópin dokimís.
Ke os dia magias tha eksafanistun
káti kretíni, káti apesii pu mas taleporun.
Olépis aderfé mu, ti su aradiázo akrivé mu;
Ma edó kontevo na flipáro! Έsto san óniro an to páro!
Olépis, vlépis, vlépis, vlépis, vlépis kírié mu, paramiláo treklízo,
geláo m’ óla ta efé mu ke sinechízo na elpízo.
Ma an o chrónos ítan móno gia mian óra, káti san komítis,
póso skliró ginete tóra kathós chanómaste mazí tis.
O chrónos pu metrái se lígo de tha ine edó,
tha ton fáo í tha me fái, aftá icha na su po.
|
