Ο ζόρικος | O zórikos

Με τα παραστρατήματα
και την ψηλή σου μύτη
εσύ βρε με κατάντησες
και νταβατζή κι αλήτη

Κι αν είμαι ζόρικος που λες
εσύ τα φταις και μόνο
όταν σε βλέπω μ’ άλλονε
ανάβω και φουντώνω

Κι αν έχεις άλλον πιο νταή
μαγκίτη κι αλανιάρη
αν του κρατούν τα κότσια του
ας έρθει να σε πάρει

Me ta parastratímata
ke tin psilí su míti
esí vre me katántises
ke ntavatzí ki alíti

Ki an ime zórikos pu les
esí ta ftes ke móno
ótan se vlépo m’ állone
anávo ke funtóno

Ki an échis állon pio ntaí
magkíti ki alaniári
an tu kratun ta kótsia tu
as érthi na se pári