Φώτα σβηστά
Μάτια κλειστά
Άδεια η κάμαρά μου
Λείπεις εσύ
Λείπουν μαζί
όλα τα όνειρά μου
Στρώμα διπλό
μόνος μιλώ
Στ’ άδειο σου προσκεφάλι
Και τον Θεό παρακαλώ
Να ‘ρθεις κοντά μου πάλι
Έλα τώρα κάνε κάτι
Φέρε πίσω την αγάπη
Τα κλειδιά είναι στην πόρτα
Άνοιξε και μπες
Και θ’ ανάψω τα φώτα
Και θα είμαστε όπως πρώτα
Και θα γίνουμε από ξένοι
πάλι εραστές
Κάνω ευχή
ως την αυγή
να ‘χεις γυρίσει σπίτι
Μια αγκαλιά
απ’ τα παλιά
να ‘ξερες πως μου λείπει
|
Fóta svistá
Mátia klistá
Άdia i kámará mu
Lipis esí
Lipun mazí
óla ta ónirá mu
Stróma dipló
mónos miló
St’ ádio su proskefáli
Ke ton Theó parakaló
Na ‘rthis kontá mu páli
Έla tóra káne káti
Fére píso tin agápi
Ta klidiá ine stin pórta
Άnikse ke bes
Ke th’ anápso ta fóta
Ke tha imaste ópos próta
Ke tha ginume apó kséni
páli erastés
Káno efchí
os tin avgí
na ‘chis girísi spíti
Mia agkaliá
ap’ ta paliá
na ‘kseres pos mu lipi
|