|
Οι δικοί μου ξένοι οι πιο μακρινοί
είναι αυτοί που ζουν κοντά μου
τους κοιτάζω, τους αγγίζω, τους μιλώ
τους ανοίγω την καρδιά μου
Μα ο καθένας ταξιδεύει μοναχός
μες στην άγνωστη ψυχή του
Ο καθένας στη δική του ξενιτιά
πολεμάει για τη ζωή του
Οι δικοί μου ξένοι
είν’ οι αγαπημένοι
Οι δικοί μου ανθρώποι ζούνε μακριά
κι από μακριά αγαπάνε
’Ετσι μεγαλώνει ο κόσμος κι η καρδιά
και θυμόμαστε όπου πάμε
Μα ο καθένας ταξιδεύει μοναχός
κι αδελφή ψυχή γυρεύει
και στα κρύσταλλα κομμάτια της καρδιάς
την αλήθεια του λαξεύει
Οι δικοί μου ανθρώποι
της καρδιάς μου οι τόποι
|
I diki mu kséni i pio makrini
ine afti pu zun kontá mu
tus kitázo, tus angizo, tus miló
tus anigo tin kardiá mu
Ma o kathénas taksidevi monachós
mes stin ágnosti psichí tu
O kathénas sti dikí tu ksenitiá
polemái gia ti zoí tu
I diki mu kséni
in’ i agapiméni
I diki mu anthrópi zune makriá
ki apó makriá agapáne
’Etsi megalóni o kósmos ki i kardiá
ke thimómaste ópu páme
Ma o kathénas taksidevi monachós
ki adelfí psichí girevi
ke sta krístalla kommátia tis kardiás
tin alíthia tu laksevi
I diki mu anthrópi
tis kardiás mu i tópi
|
