Δε θέλουν τίποτα να πούνε
και δε μιλάνε πια γι αυτά
μες στη σιωπή τους θα σταθούνε
όρθιοι ακόμη μια φορά.
Τα βράδια πέφτουν και κοιμούνται
και πολεμάνε ως το πρωί
απ το όνειρο θα Νικηθούνε
και θα γυρίσουν στη ζωή.
Σαν άλλοι ζήσαν τη ζωή τους
σαν να έδιναν παράσταση
τώρα που στέγνωσε η ψυχή τους
παρακαλάνε για μια αγκαλιά
και όχι για μια επανάσταση.
Ψάχνουν σημάδια στον αέρα
να δείχνουν δρόμους ανοιχτούς
τα χασαν όλα σε μια μέρα
τις φήμες νόμιζαν χρησμούς.
Μα δεν υπάρχουνε σημάδια
κι ο δρόμος γίνεσαι εσύ
γεμάτος κλάματα και χάδια
να ψάχνεις μια καινούρια αρχή.
|
De thélun típota na pune
ke de miláne pia gi aftá
mes sti siopí tus tha stathune
órthii akómi mia forá.
Ta vrádia péftun ke kimunte
ke polemáne os to pri
ap to óniro tha Nikithune
ke tha girísun sti zoí.
San álli zísan ti zoí tus
san na édinan parástasi
tóra pu stégnose i psichí tus
parakaláne gia mia agkaliá
ke óchi gia mia epanástasi.
Psáchnun simádia ston aéra
na dichnun drómus anichtus
ta chasan óla se mia méra
tis fímes nómizan chrismus.
Ma den ipárchune simádia
ki o drómos ginese esí
gemátos klámata ke chádia
na psáchnis mia kenuria archí.
|