|
Απ’ την κούνια με πουλάς και μ’ αγοράζεις
μ’ αγκαλιάζεις δυνατά όταν βουλιάζεις
σε χώρα δίχως όνομα μαθαίνω ότι μένω
όμως πως να σε πιστέψω
ουρανούς να καταστρέψω
και να ρίξω το φεγγάρι στα σκυλιά
Τέρμα πια οι παρελάσεις,τα χειροκροτήματα
μια ζωή τον εαυτό μου ψάχνω μες τα θύματα
Τέρμα πια οι παρελάσεις, όχι άλλη επέτειο
ως την κόλαση θα φτάσω για να βρω τον αίτιο
Μ’ ένα ψέμα με πληγώνεις κάθε τόσο
και την άνοιξη μου λες να την σκοτώσω
πατρίδα μου τα χρώματα δεν γίνεται να σβήσω
ακόμα ονειρεύομαι γι’ αυτό δεν κάνω πίσω
πες μου πως να σε πιστέψω
ουρανούς να καταστρέψω
και να ρίξω το φεγγάρι στα σκυλιά
Τέρμα πια οι παρελάσεις, τα χειροκροτήματα
μια ζωή τον εαυτό μου ψάχνω μες τα θύματα
Τέρμα πια οι παρελάσεις, όχι άλλη επέτειο
ως την κόλαση θα φτάσω για να βρω τον αίτιο
|
Ap’ tin kunia me pulás ke m’ agorázis
m’ agkaliázis dinatá ótan vuliázis
se chóra díchos ónoma matheno óti méno
ómos pos na se pistépso
uranus na katastrépso
ke na ríkso to fengári sta skiliá
Térma pia i parelásis,ta chirokrotímata
mia zoí ton eaftó mu psáchno mes ta thímata
Térma pia i parelásis, óchi álli epétio
os tin kólasi tha ftáso gia na vro ton etio
M’ éna pséma me pligónis káthe tóso
ke tin ániksi mu les na tin skotóso
patrída mu ta chrómata den ginete na svíso
akóma onirevome gi’ aftó den káno píso
pes mu pos na se pistépso
uranus na katastrépso
ke na ríkso to fengári sta skiliá
Térma pia i parelásis, ta chirokrotímata
mia zoí ton eaftó mu psáchno mes ta thímata
Térma pia i parelásis, óchi álli epétio
os tin kólasi tha ftáso gia na vro ton etio
|
