Μες στο λαβύρινθο στης μοναξιάς τους δρόμους
Έχει της μοίρας η κλωστή δικούς της νόμους
Και μία νύχτα που ήπια λίγο παραπάνω
Σου είπα εγώ χωρίς εσένα θα πεθάνω
Τώρα σ’ αγγίζω και τη λογική μου χάνω
Πριν μου τελειώσει το οξυγόνο
Θα’ θελα το φιλί σου μόνο
Έστω κι αν μια στιγμή μου μένει
Να είναι η πιο ευτυχισμένη
Πριν μου τελειώσει το οξυγόνο
Ζητώ απ τη ζωή μου χρόνο
Να δω όλα τα άστρα αναμμένα
Ακόμα μια φορά με σένα
Θα’ θελα το φιλί σου μόνο
Πριν μου τελειώσει το οξυγόνο
Ήσουνα μόνο επισκέπτης στα όνειρά μου
Και τώρα ξαγρυπνάς εδώ στη αγκαλιά μου
Ποιος θα το πίστευε ρωτώ τον εαυτό μου
Αυτός ο άγγελος να βρίσκεται κοντά μου
Είχα βρεγμένα σπίρτα κι έγινες φωτιά μου
|
Mes sto lavírintho stis monaksiás tus drómus
Έchi tis miras i klostí dikus tis nómus
Ke mía níchta pu ípia lígo parapáno
Su ipa egó chorís eséna tha petháno
Tóra s’ angizo ke ti logikí mu cháno
Prin mu teliósi to oksigóno
Tha’ thela to filí su móno
Έsto ki an mia stigmí mu méni
Na ine i pio eftichisméni
Prin mu teliósi to oksigóno
Zitó ap ti zoí mu chróno
Na do óla ta ástra anamména
Akóma mia forá me séna
Tha’ thela to filí su móno
Prin mu teliósi to oksigóno
Ήsuna móno episképtis sta ónirá mu
Ke tóra ksagripnás edó sti agkaliá mu
Pios tha to písteve rotó ton eaftó mu
Aftós o ángelos na vrískete kontá mu
Icha vregména spírta ki égines fotiá mu
|