|
Νιώθεις να πέφτεις από ψηλά τελειώνει η αναπνοή,
η ανάσα μου, ανάσα σου, ανάσενε ζωή
Κάθε φιλί μου μάσκα ομορφιάς
κι όλος ο κόσμος μου έλεγε για μας
Για σένα ήμουν όαση στην έρημο,
άφησες τ’ αληθινό για ομοίωμα κέρινο
Ήμουν το πιο όμορφο κομμάτι της ημέρας σου,
μάλλον ήθελες ν’ αλλάξει ο αέρας σου
Ήμουν για σένα η κάθε σου αναπνοή,
μα όλα τελειώσαν σε μια στιγμή
Κι αν σου κόβεται η ανάσα,
αν θα λες παντού πως δε σου λείπω, θα σου λείπω
Κι αν αυτή σε πάει στ’ άστρα,
εγώ ήμουν τ’ οξυγόνο και δε θα ‘χεις πια ζωή
Ήμουν για σένα τ’ οξυγόνο
δίχως εμένα πια δεν έχεις χρόνο,
νόμιζες τέλειωσα όμως δυναμώνω
Με κάθε μου άσμα σου ‘ρχεται άσθμα,
έφυγες μακριά μεγάλωσε το χάσμα
Παντού καπνός βαριανασαίνεις,
έσβησε η φωτιά, ε, καταλαβαίνεις
Μόνος σου πια στην αγκαλιά της νύχτας,
χάθηκε ο έρωτας και φάνηκε ο βήχας
Ήμουν για σένα η ίδια σου η ζωή,
μα ήταν ψέμα ό, τι είχες πει
Κι αν σου κόβεται η ανάσα,
αν θα λες παντού πως δε σου λείπω, θα σου λείπω
Κι αν αυτή σε πάει στ’ άστρα,
εγώ ήμουν τ’ οξυγόνο και δε θα ‘χεις μια ζωή
Ξέχασες πως χτύπαγε η καρδιά σου
κάθε φορά που ήμαστε αγκαλιά
Νόμιζες πως θ’ άντεχες μακριά μου
μα κάθε βράδυ εμένα θα ζητάς
Κι αν σου κόβεται η ανάσα,
αν θα λες παντού πως δε σου λείπω, θα σου λείπω
Κι αν αυτή σε πάει στ’ άστρα,
εγώ ήμουν τ’ οξυγόνο και δε θα ‘χεις μια ζωή
Κι αν σου κόβεται η ανάσα (κι αν σου κόβεται η ανάσα),
αν θα λες παντού πως δε σου λείπω, θα σου λείπω
Κι αν αυτή σε πάει στ’ άστρα (κι αν αυτή σε πάει στ’ άστρα),
εγώ ήμουν τ’ οξυγόνο και δε θα ‘χεις μια ζωή
|
Nióthis na péftis apó psilá telióni i anapnoí,
i anása mu, anása su, anásene zoí
Káthe filí mu máska omorfiás
ki ólos o kósmos mu élege gia mas
Gia séna ímun óasi stin érimo,
áfises t’ alithinó gia omioma kérino
Ήmun to pio ómorfo kommáti tis iméras su,
mállon ítheles n’ alláksi o aéras su
Ήmun gia séna i káthe su anapnoí,
ma óla teliósan se mia stigmí
Ki an su kóvete i anása,
an tha les pantu pos de su lipo, tha su lipo
Ki an aftí se pái st’ ástra,
egó ímun t’ oksigóno ke de tha ‘chis pia zoí
Ήmun gia séna t’ oksigóno
díchos eména pia den échis chróno,
nómizes téliosa ómos dinamóno
Me káthe mu ásma su ‘rchete ásthma,
éfiges makriá megálose to chásma
Pantu kapnós varianasenis,
ésvise i fotiá, e, katalavenis
Mónos su pia stin agkaliá tis níchtas,
cháthike o érotas ke fánike o víchas
Ήmun gia séna i ídia su i zoí,
ma ítan pséma ó, ti iches pi
Ki an su kóvete i anása,
an tha les pantu pos de su lipo, tha su lipo
Ki an aftí se pái st’ ástra,
egó ímun t’ oksigóno ke de tha ‘chis mia zoí
Kséchases pos chtípage i kardiá su
káthe forá pu ímaste agkaliá
Nómizes pos th’ ánteches makriá mu
ma káthe vrádi eména tha zitás
Ki an su kóvete i anása,
an tha les pantu pos de su lipo, tha su lipo
Ki an aftí se pái st’ ástra,
egó ímun t’ oksigóno ke de tha ‘chis mia zoí
Ki an su kóvete i anása (ki an su kóvete i anása),
an tha les pantu pos de su lipo, tha su lipo
Ki an aftí se pái st’ ástra (ki an aftí se pái st’ ástra),
egó ímun t’ oksigóno ke de tha ‘chis mia zoí
|
