Δώσ’ μου το δάκρυ απ’ τη ματιά σου και πάρε το δικό μου,
δώσ’ μου την πίκρα απ’ την καρδιά σου και πάρε τον καημό μου
και το παράπονό μου.
Σβήσε τη δίψα που με καίει
να σβήσω τη δική σου
κι άσε το παρελθόν να φταίει
και δώσ’ μου τη ζωή σου
και την αναπνοή σου.
Είν’ η ζωή κι οι άνθρωποι που μας πικράνανε πολύ.
Όλα για σένα είμαι εγώ κι όλα για μένα είσαι εσύ
Είν’ η ζωή κι οι άνθρωποι που μας πικράνανε πολύ.
Όλα για σένα είμαι εγώ κι όλα για μένα είσαι εσύ,
όλα για σένα είμαι εγώ κι όλα για μένα είσαι εσύ.
Δώσ’ μου τη δύναμη να ζήσω και γίνε ο Θεός μου,
δώσ’ μου το θάρρος ν’ αγαπήσω και την αγάπη δώσ’ μου
μες στην ψευτιά του κόσμου.
Έχω εσένα, δε φοβάμαι,
κι εσύ δεν είσαι μόνη.
Δώσ’ μου το χέρι σου και πάμε,
ο πόνος μας ενώνει
κι ο δρόμος δεν τελειώνει.
Είν’ η ζωή κι οι άνθρωποι που μας πικράνανε πολύ.
Όλα για σένα είμαι εγώ κι όλα για μένα είσαι εσύ.
Είν’ η ζωή κι οι άνθρωποι που μας πικράνανε πολύ.
Όλα για σένα είμαι εγώ κι όλα για μένα είσαι εσύ,
όλα για σένα είμαι εγώ κι όλα για μένα είσαι εσύ.
|
Dós’ mu to dákri ap’ ti matiá su ke páre to dikó mu,
dós’ mu tin píkra ap’ tin kardiá su ke páre ton kaimó mu
ke to paráponó mu.
Svíse ti dípsa pu me kei
na svíso ti dikí su
ki áse to parelthón na ftei
ke dós’ mu ti zoí su
ke tin anapnoí su.
In’ i zoí ki i ánthropi pu mas pikránane polí.
Όla gia séna ime egó ki óla gia ména ise esí
In’ i zoí ki i ánthropi pu mas pikránane polí.
Όla gia séna ime egó ki óla gia ména ise esí,
óla gia séna ime egó ki óla gia ména ise esí.
Dós’ mu ti dínami na zíso ke gine o Theós mu,
dós’ mu to thárros n’ agapíso ke tin agápi dós’ mu
mes stin pseftiá tu kósmu.
Έcho eséna, de fováme,
ki esí den ise móni.
Dós’ mu to chéri su ke páme,
o pónos mas enóni
ki o drómos den telióni.
In’ i zoí ki i ánthropi pu mas pikránane polí.
Όla gia séna ime egó ki óla gia ména ise esí.
In’ i zoí ki i ánthropi pu mas pikránane polí.
Όla gia séna ime egó ki óla gia ména ise esí,
óla gia séna ime egó ki óla gia ména ise esí.
|