Όλα γυρίζουν μες το μυαλό μου
σαν να ‘χω πιει του κόσμου το κρασί
σαν μια ταινία έρχεται εμπρός μου
η πρώτη νύχτα που ’μαστε μαζί
Κι εσύ κάθεσαι δίπλα
εφημερίδα διαβάζεις
σε ζητούν στο τηλέφωνο
ησυχία φωνάζεις
χαμηλώνω το ράδιο
χαμηλώνεις τα μάτια
να μη δεις την απόγνωση
και την τόση απομόνωση
Κοιτάς το σπίτι που είναι γεμάτο
όλα δικά μας μα τίποτα για μας
με ένα άδειο βλέμμα τόσο φευγάτο
ίδιο με αυτό που λες πως μ’ αγαπάς
Κι όμως κάθεσαι δίπλα μου
βιβλία διαβάζεις
σε ζητούν στο τηλέφωνο
ησυχία φωνάζεις
χαμηλώνω το ράδιο
χαμηλώνεις τα μάτια
να μη δεις την απόγνωση
και την τόση απομόνωση
|
Όla girízun mes to mialó mu
san na ‘cho pii tu kósmu to krasí
san mia tenía érchete ebrós mu
i próti níchta pu ’maste mazí
Ki esí káthese dípla
efimerída diavázis
se zitun sto tiléfono
isichía fonázis
chamilóno to rádio
chamilónis ta mátia
na mi dis tin apógnosi
ke tin tósi apomónosi
Kitás to spíti pu ine gemáto
óla diká mas ma típota gia mas
me éna ádio vlémma tóso fevgáto
ídio me aftó pu les pos m’ agapás
Ki ómos káthese dípla mu
vivlía diavázis
se zitun sto tiléfono
isichía fonázis
chamilóno to rádio
chamilónis ta mátia
na mi dis tin apógnosi
ke tin tósi apomónosi
|