Σφίξε μάνα την καρδιά σου
κι άκουσε τι θα σου πω
Ετοιμάζω τα χαρτιά μου,
φεύγω, θα ξενιτευτώ.
Μη κλαις μανούλα μου γλυκιά,
μη βάζεις μαύρη σκέψη,
δε θα μπορέσει η ξενιτιά
ποτέ να με πλανέψει.
Δώσ’ μου μάνα την ευχή σου,
φεύγω, δεν αντέχω πια.
Έχω βαρεθεί τη φτώχεια
και τη μαύρη συμφορά.
Μη κλαις μανούλα μου γλυκιά,
μη βάζεις μαύρη σκέψη,
δε θα μπορέσει η ξενιτιά
ποτέ να με πλανέψει.
Όσα χρόνια κι αν θα λείπω
στην κακούργα ξενιτιά,
την αγάπη μου κι εσένα
θα `χω πάντα στην καρδιά.
Μη κλαις μανούλα μου γλυκιά,
μη βάζεις μαύρη σκέψη,
δε θα μπορέσει η ξενιτιά
ποτέ να με πλανέψει.
|
Sfíkse mána tin kardiá su
ki ákuse ti tha su po
Etimázo ta chartiá mu,
fevgo, tha kseniteftó.
Mi kles manula mu glikiá,
mi vázis mavri sképsi,
de tha borési i ksenitiá
poté na me planépsi.
Dós’ mu mána tin efchí su,
fevgo, den antécho pia.
Έcho varethi ti ftóchia
ke ti mavri simforá.
Mi kles manula mu glikiá,
mi vázis mavri sképsi,
de tha borési i ksenitiá
poté na me planépsi.
Όsa chrónia ki an tha lipo
stin kakurga ksenitiá,
tin agápi mu ki eséna
tha `cho pánta stin kardiá.
Mi kles manula mu glikiá,
mi vázis mavri sképsi,
de tha borési i ksenitiá
poté na me planépsi.
|