Καμένη γη
της αγάπης μου πάθος καφτό
κι ένα λουλούδι ξανανθίζει
μες στης ψυχής μου τον γκρεμό
Χαμένο φως
των ερώτων το άστρων σβηστό
κι ένα τραγούδι ξαναρχίζει
απ’ της σιωπής μου το σκοπό
Φίλα με, φίλα με, φίλα με
ζωή μου και μη μιλάς
Χίλια μάτια μου καρδιά
ο χορός της δικής μου φωτιάς
|
Kaméni gi
tis agápis mu páthos kaftó
ki éna luludi ksananthízi
mes stis psichís mu ton gkremó
Chaméno fos
ton eróton to ástron svistó
ki éna tragudi ksanarchízi
ap’ tis siopís mu to skopó
Fíla me, fíla me, fíla me
zoí mu ke mi milás
Chília mátia mu kardiá
o chorós tis dikís mu fotiás
|