Ούτε ένα σημάδι σου ακόμα
Κι όλα μοιάζουν στη ζωή μου μαύρα
Κι είμαι εδώ με την ψυχή στο στόμα
Μήπως φανείς
Μόνη κι εγκαταλελειμμένη
Κοίτα με πώς έχω καταντήσει
Από μια ελπίδα κρεμασμένη
Μήπως φανείς
Όλα στα καταλογίζω
Που υποφέρω και δακρύζω
Που τις νύχτες μαραζώνω
Που μου λείπεις και βουρκώνω
Όλα στα καταλογίζω
Όλα στα καταλογίζω
Που υποφέρω και δακρύζω
Που τις νύχτες μαραζώνω
Που μου λείπεις και βουρκώνω
Στο δωμάτιό μου εγώ κλεισμένη
Άλλο άνθρωπο να δω δε θέλω
Κι η απουσία σου να με τρελαίνει
Μέχρι να ‘ρθεις
Μέρες, ώρες και λεπτά μετράω
Σαν κατάδικος που περιμένει
Δύσκολες πολύ στιγμές περνάω
Μέχρι να ‘ρθεις
|
Oíte éna simádi su akóma
Ki óla miázun sti zoí mu mavra
Ki ime edó me tin psichí sto stóma
Mípos fanis
Móni ki egkatalelimméni
Kita me pós écho katantísi
Apó mia elpída kremasméni
Mípos fanis
Όla sta katalogizo
Pu ipoféro ke dakrízo
Pu tis níchtes marazóno
Pu mu lipis ke vurkóno
Όla sta katalogizo
Όla sta katalogizo
Pu ipoféro ke dakrízo
Pu tis níchtes marazóno
Pu mu lipis ke vurkóno
Sto domátió mu egó klisméni
Άllo ánthropo na do de thélo
Ki i apusía su na me treleni
Méchri na ‘rthis
Méres, óres ke leptá metráo
San katádikos pu periméni
Dískoles polí stigmés pernáo
Méchri na ‘rthis
|