Όλο παίζω κι όλο χάνω
ίσως δεν αξίζουν όλα αυτά που δε φτάνω
κι όσο θα ελπίζω, άλλο τόσο θα αντέχω
χάνεται η στιγμή
κι εγώ πίσω της τρέχω
Παίζω στο δρόμο, παίζω στη θάλασσα
μα πάντα πέφτω πάνω σε μεγάλο κύμα
μέσα στον κόσμο έκλαψα, πόνεσα
όμως δεν έκανα της νίκης μου το σήμα
όλα για όλα τα παίζω κι όπου βγει
κι όλα όσα χάνονται ψάχνω στα παραμύθια
παίζω με τη φωτιά, νικάω στο ψέμα μου
όμως δε νίκησα ποτέ μου στην αλήθεια
Πάντα κάποιος άλλος φτάνει από μένα πιο πριν
κι εγώ μετά
πάντα για τους άλλους είναι κάθε ώρα νωρίς
για μένα αργά
Όλο παίζω κι όλο χάνω
ίσως δεν αξίζουν όλα αυτά που δε φτάνω
κι όσο θα ελπίζω, άλλο τόσο θα αντέχω
χάνεται η στιγμή
κι εγώ πίσω της τρέχω
Παίζω τον ξένο, παίζω τον άγνωστο
βουτάω μες στο πλήθος κι έτσι επιβιώνω
παίζω τον ξύπνιο, παίζω τον άσχετο
κι απ’ τη δουλειά μου για μια μέρα τη γλιτώνω
παίζω στ’ αλήθεια, παίζω στα ψέματα
κι όλα τα σβήνω απ’ του μυαλού μου την οθόνη
πολλά όσα είδα, λίγα όσα έμαθα
μα τη στιγμή μου δεν την έζησα ακόμη
Πάντα κάποιος άλλος φτάνει από μένα πιο πριν
κι εγώ μετά
πάντα για τους άλλους είναι κάθε ώρα νωρίς
για μένα αργά
Όλο παίζω κι όλο χάνω
ίσως δεν αξίζουν όλα αυτά που δε φτάνω
κι όσο θα ελπίζω, άλλο τόσο θα αντέχω
χάνεται η στιγμή
κι εγώ πίσω της τρέχω
|
Όlo pezo ki ólo cháno
ísos den aksízun óla aftá pu de ftáno
ki óso tha elpízo, állo tóso tha antécho
chánete i stigmí
ki egó píso tis trécho
Pezo sto drómo, pezo sti thálassa
ma pánta péfto páno se megálo kíma
mésa ston kósmo éklapsa, pónesa
ómos den ékana tis níkis mu to síma
óla gia óla ta pezo ki ópu vgi
ki óla ósa chánonte psáchno sta paramíthia
pezo me ti fotiá, nikáo sto pséma mu
ómos de níkisa poté mu stin alíthia
Pánta kápios állos ftáni apó ména pio prin
ki egó metá
pánta gia tus állus ine káthe óra norís
gia ména argá
Όlo pezo ki ólo cháno
ísos den aksízun óla aftá pu de ftáno
ki óso tha elpízo, állo tóso tha antécho
chánete i stigmí
ki egó píso tis trécho
Pezo ton kséno, pezo ton ágnosto
vutáo mes sto plíthos ki étsi epivióno
pezo ton ksípnio, pezo ton áscheto
ki ap’ ti duliá mu gia mia méra ti glitóno
pezo st’ alíthia, pezo sta psémata
ki óla ta svíno ap’ tu mialu mu tin othóni
pollá ósa ida, líga ósa ématha
ma ti stigmí mu den tin ézisa akómi
Pánta kápios állos ftáni apó ména pio prin
ki egó metá
pánta gia tus állus ine káthe óra norís
gia ména argá
Όlo pezo ki ólo cháno
ísos den aksízun óla aftá pu de ftáno
ki óso tha elpízo, állo tóso tha antécho
chánete i stigmí
ki egó píso tis trécho
|