Δάκρυ δάκρυ χτίζει ο πόνος όνειρα παλιά
στο μυαλό μου έχουν γίνει μια κρυφή γωνιά
δεν μπορώ να συνηθίσω
μόνη μου να ζω
και του ρολογιού οι δείκτες
λένε σ’ αγαπώ
Κι όλο στα ίδια μένω κι ας λέω
άλλο δεν μπορώ
κι όλο φωνάζω μα δεν αλλάζω
γη και ουρανό
Κι όλο στα ίδια μένω κι ας λέω
τέλειωσε κι αυτό
κι όλο σε βλέπω όπου κοιτάζω
σαν να είσαι εδώ
Βήμα βήμα φεύγουν πάλι
και γυρνούν ξανά
όλα αυτά που σε θυμίζουν
μες στην παγωνιά
Κάποιες ώρες κάποιες νύχτες
ψάχνω αφορμή
να σε δω και να πετάξω
όπου πας κι εσύ
Κι όλο στα ίδια μένω κι ας λέω
άλλο δεν μπορώ
κι όλο φωνάζω μα δεν αλλάζω
γη και ουρανό
Κι όλο στα ίδια μένω κι ας λέω
τέλειωσε κι αυτό
κι όλο σε βλέπω όπου κοιτάζω
σαν να είσαι εδώ
|
Dákri dákri chtízi o pónos ónira paliá
sto mialó mu échun gini mia krifí goniá
den boró na sinithíso
móni mu na zo
ke tu rologiu i diktes
léne s’ agapó
Ki ólo sta ídia méno ki as léo
állo den boró
ki ólo fonázo ma den allázo
gi ke uranó
Ki ólo sta ídia méno ki as léo
téliose ki aftó
ki ólo se vlépo ópu kitázo
san na ise edó
Oíma víma fevgun páli
ke girnun ksaná
óla aftá pu se thimízun
mes stin pagoniá
Kápies óres kápies níchtes
psáchno aformí
na se do ke na petákso
ópu pas ki esí
Ki ólo sta ídia méno ki as léo
állo den boró
ki ólo fonázo ma den allázo
gi ke uranó
Ki ólo sta ídia méno ki as léo
téliose ki aftó
ki ólo se vlépo ópu kitázo
san na ise edó
|