Σαν την Πλας Πιγκάλ από χρόνια
μια πλατεία πολύ κεντρική
στην Αθήνα μας είν’ η Ομόνοια
που είν’ η φήμη της ιστορική.
Σε κάθε γωνία εφτά καφενεία,
καρέκλες με κόσμο γεμάτες
και ταξί που ψαρεύουν πελάτες.
Κομψοί και ωραίοι, πόλισμαν τροχαίοι,
πέντ’ έξι παλιές μπυραρίες,
καυγαδάκια στις αφετηρίες.
Καμπαρέ και τζαζ μπαντ και μπελ φαμ,
με ταμπέλες που λεν’ γουέλκαμ.
Τι ρυθμός και ζωή και κοσμοσυρροή,
μέρα – νύχτα και ως το πρωί.
Και τ’ ανθοπωλεία σειρά στην πλατεία,
τριάντα περίπτερα πλάι,
κι από κάτω μετρό που περνάει.
Κάποιου εκεί κουλουρτζή ο ταβλάς,
να, η Ομόνοια Πλας.
Μια πλατεία παλιά όλο χάρη,
όλοι οι δρόμοι οδηγούν προς τα εκεί,
και μαζεύονται κι οι φαντάροι
το απόγευμα την Κυριακή.
Πλατεία κοκέτα, φαγιά σε πακέτα,
τσατσάρες, στυλό και λαχεία,
και χαζοί από την επαρχία.
Δυο μέτρα πιο κάτω, πολύ ορεξάτο,
παρφέμ ένα γύρω σκορπίζει
το ντονέρ το κεμπάπ που γυρίζει.
Και αργά από κάποιο στενό
για βολτίτσα προβάλλει ο Ζανώ.
Τι ρυθμός και ζωή και κοσμοσυρροή,
μέρα – νύχτα και ως το πρωί.
Και πριν ξημερώσει, ξενύχτηδες τόσοι
περνούνε να παν’ για το σπίτι
ενώ το πρώτο το τραμ σκάει μύτη.
Κάποιου εκεί κουλουρτζή ο ταβλάς,
να, η Ομόνοια Πλας.
|
San tin Plas Pigkál apó chrónia
mia platia polí kentrikí
stin Athína mas in’ i Omónia
pu in’ i fími tis istorikí.
Se káthe gonía eftá kafenia,
karékles me kósmo gemátes
ke taksí pu psarevun pelátes.
Kompsi ke orei, pólisman trochei,
pént’ éksi paliés biraríes,
kavgadákia stis afetiríes.
Kabaré ke tzaz bant ke bel fam,
me tabéles pu len’ guélkam.
Ti rithmós ke zoí ke kosmosirroí,
méra – níchta ke os to pri.
Ke t’ anthopolia sirá stin platia,
triánta períptera plái,
ki apó káto metró pu pernái.
Kápiu eki kulurtzí o tavlás,
na, i Omónia Plas.
Mia platia paliá ólo chári,
óli i drómi odigun pros ta eki,
ke mazevonte ki i fantári
to apógevma tin Kiriakí.
Platia kokéta, fagiá se pakéta,
tsatsáres, stiló ke lachia,
ke chazi apó tin eparchía.
Dio métra pio káto, polí oreksáto,
parfém éna giro skorpízi
to ntonér to kebáp pu girízi.
Ke argá apó kápio stenó
gia voltítsa proválli o Zanó.
Ti rithmós ke zoí ke kosmosirroí,
méra – níchta ke os to pri.
Ke prin ksimerósi, kseníchtides tósi
pernune na pan’ gia to spíti
enó to próto to tram skái míti.
Kápiu eki kulurtzí o tavlás,
na, i Omónia Plas.
|