|
Ξέρεις
πέρασε ένας χρόνος από τότε
κι όμως ακόμα σε θυμάμαι.
Θυμάμαι κάθε φορά
που ξαπλωμένοι στην καυτή άμμο,
η ματιά σου έσμιγε με την δική μου.
Και τότε έγερνες δειλά
το κεφάλι σου στον ώμο μου
κι εγώ σ’ έσφιγγα στην αγκαλιά μου.
Θυμάμαι κάθε φορά
που σμίγανε τα χείλη μας
και σε φιλούσα και με φιλούσες.
Κι εγώ τότε εγώ
έκανα όνειρα…
Όνειρα,
πουλιά μου ταξιδιάρικα
φύγατε νωρίς, νωρίς,
η χειμωνιά μη σας βρει
Κι έμεινα
μονάχος δίχως όνειρα,
μόνο μου με βρήκε η βροχή.
Μόνο μου με βρήκε η βροχή
αφού δεν είσαι πια κοντά μου
κι αναρωτιέμαι αν καμιά φορά
κι εσύ με θυμάσαι.
Προσπαθώ να σε ξεχάσω
αλλά δεν μπορώ
Όλα γύρω μου θυμίζουν εσένα,
εσένα π’ αγάπησα,
εσένα π’ αγαπώ,
εσένα που χωρίς να σκεφτείς τίποτα
πήρες τα όνειρά μου κι έφυγες,
έφυγες μακριά
Έφυγες
και χάθηκες σαν σύννεφο.
Έσβησες σαν όνειρο
που το πρωί ξεψυχά.
Άπλωσα
τα χέρια μα δε σ’ έφτασα
κι έκλαψα για πρώτη φορά
|
Kséris
pérase énas chrónos apó tóte
ki ómos akóma se thimáme.
Thimáme káthe forá
pu ksaploméni stin kaftí ámmo,
i matiá su ésmige me tin dikí mu.
Ke tóte égernes dilá
to kefáli su ston ómo mu
ki egó s’ ésfinga stin agkaliá mu.
Thimáme káthe forá
pu smígane ta chili mas
ke se filusa ke me filuses.
Ki egó tóte egó
ékana ónira…
Όnira,
puliá mu taksidiárika
fígate norís, norís,
i chimoniá mi sas vri
Ki émina
monáchos díchos ónira,
móno mu me vríke i vrochí.
Móno mu me vríke i vrochí
afu den ise pia kontá mu
ki anarotiéme an kamiá forá
ki esí me thimáse.
Prospathó na se ksecháso
allá den boró
Όla giro mu thimízun eséna,
eséna p’ agápisa,
eséna p’ agapó,
eséna pu chorís na skeftis típota
píres ta ónirá mu ki éfiges,
éfiges makriá
Έfiges
ke cháthikes san sínnefo.
Έsvises san óniro
pu to pri ksepsichá.
Άplosa
ta chéria ma de s’ éftasa
ki éklapsa gia próti forá
|
