Σώμα με σώμα εδώ και χρόνια
δίνουνε μάχη καρδιά με το μυαλό
μα δεν με νοιάζει αυτή η μάχη
βγάζει μόνο σε γκρεμό
Πονάω πολύ και είναι το δάκρυ
νερό κι αλάτι
τις πληγές μου όλες ξανά καίει
οφθαλμαπάτη φωτιά και χάδι
αγκάθι πάνω μου είσαι εσύ
Γιατί ζωή μου εγώ έχω πονέσει
το λίγο πάντα έβλεπα πολύ
η καρδιά μου αντέχει
αγόρι μου στον έρωτα όποιος πέσει
σηκώνεται και μάχεται ξανά
από την αρχή
Βήμα στο βήμα κοντά σου ήρθα
όμως δεν ήταν τελικά αυτό αρκετό
μα δεν αλλάζει το αίμα χρώμα
ούτε το όνειρο ουρανό
Γιατί ζωή μου εγώ έχω πονέσει
το λίγο πάντα έβλεπα πολύ
η καρδιά μου αντέχει
αγόρι μου στον έρωτα όποιος πέσει
σηκώνεται και μάχεται ξανά
από την αρχή
|
Sóma me sóma edó ke chrónia
dínune máchi kardiá me to mialó
ma den me niázi aftí i máchi
vgázi móno se gkremó
Ponáo polí ke ine to dákri
neró ki aláti
tis pligés mu óles ksaná kei
ofthalmapáti fotiá ke chádi
agkáthi páno mu ise esí
Giatí zoí mu egó écho ponési
to lígo pánta évlepa polí
i kardiá mu antéchi
agóri mu ston érota ópios pési
sikónete ke máchete ksaná
apó tin archí
Oíma sto víma kontá su írtha
ómos den ítan teliká aftó arketó
ma den allázi to ema chróma
ute to óniro uranó
Giatí zoí mu egó écho ponési
to lígo pánta évlepa polí
i kardiá mu antéchi
agóri mu ston érota ópios pési
sikónete ke máchete ksaná
apó tin archí
|