Όποια και να ‘σαι, ό,τι και να ‘σαι
κάνε μου απόψε συντροφιά.
Δε σου ζητάω να μ’ αγαπήσεις
λίγη ζητώ παρηγοριά.
Αν είν’ η μοίρα μου σακατεμένη
δε φταίει ο κόσμος, ούτε κι εσύ.
Ό,τι αγαπάω εγώ πεθαίνει
και ξαναρχίζω απ’ την αρχή.
Όσες γυναίκες έχω γνωρίσει
έφυγαν δίχως αφορμή
κι όμως δεν έχω καμιά μισήσει
στο ριζικό μου έχει γραφτεί.
Όποια και να ‘σαι, ό,τι και να ‘σαι
δυο λόγια πες μου τρυφερά,
λίγο η ψυχή μου να ξαλαφρώσει
κι αύριο πες μου γεια χαρά.
|
Όpia ke na ‘se, ó,ti ke na ‘se
káne mu apópse sintrofiá.
De su zitáo na m’ agapísis
lígi zitó parigoriá.
An in’ i mira mu sakateméni
de ftei o kósmos, ute ki esí.
Ό,ti agapáo egó petheni
ke ksanarchízo ap’ tin archí.
Όses ginekes écho gnorísi
éfigan díchos aformí
ki ómos den écho kamiá misísi
sto rizikó mu échi grafti.
Όpia ke na ‘se, ó,ti ke na ‘se
dio lógia pes mu triferá,
lígo i psichí mu na ksalafrósi
ki avrio pes mu gia chará.
|