|
Θέλω να ‘μαι στο κορμί σου, ρούχο και να με φοράς,
να κυκλοφορώ μαζί σου όπου ζεις και όπου πας,
θέλω να μεθάς τα βράδια στα δικά μου τα φιλιά
και να με κοιτάς στα μάτια σαν την πρώτη μας φορά.
Όποιος αγαπάει παιδεύει, δε σου το `πανε αυτό,
υποφέρει και ζηλεύει και με το παραμικρό,
πέφτεις έξω αν πιστεύεις πως τελειώσαμε εδώ,
όποιος αγαπάει παιδεύει, δε σου το `πανε αυτό.
Μη ζητάς να σε ξεχάσω όπως με ξεχνάς κι εσύ,
σαν το αίμα θα κυλάω στο δικό σου το κορμί,
λες πως έχουμε τελειώσει κι ότι δε σ’ απασχολώ,
όμως το `χεις μετανιώσει, τι σε νοιάζει, απορώ.
Όποιος αγαπάει παιδεύει, δε σου το `πανε αυτό,
υποφέρει και ζηλεύει και με το παραμικρό,
πέφτεις έξω αν πιστεύεις πως τελειώσαμε εδώ,
όποιος αγαπάει παιδεύει, δε σου το `πανε αυτό.
|
Thélo na ‘me sto kormí su, rucho ke na me forás,
na kikloforó mazí su ópu zis ke ópu pas,
thélo na methás ta vrádia sta diká mu ta filiá
ke na me kitás sta mátia san tin próti mas forá.
Όpios agapái pedevi, de su to `pane aftó,
ipoféri ke zilevi ke me to paramikró,
péftis ékso an pistevis pos teliósame edó,
ópios agapái pedevi, de su to `pane aftó.
Mi zitás na se ksecháso ópos me ksechnás ki esí,
san to ema tha kiláo sto dikó su to kormí,
les pos échume teliósi ki óti de s’ apascholó,
ómos to `chis metaniósi, ti se niázi, aporó.
Όpios agapái pedevi, de su to `pane aftó,
ipoféri ke zilevi ke me to paramikró,
péftis ékso an pistevis pos teliósame edó,
ópios agapái pedevi, de su to `pane aftó.
|
