|
Αμμουδιά του χειμώνα
μ’ όλα τα γκρίζα φόρτωμα αγκαλιά
Οριζόντια εικόνα
κάθετη εγώ, κρίνω κι αργώ στη δουλειά
Μια φορά σ’ ένα βράχο
του κόσμου οι γλάροι πρόσμεναν λευκά
Όσα μου ‘δωσες τα ‘χω
μεγεθυμένα απ’ τη ζωή μερικά
Στων κριτών τα ρολόγια
οι λεπτοδείχτες δείχνουν την πρωτιά
Μα απ’ τ’ ανθρώπινα λόγια
αν έχεις νύχτα ή χαραυγή μες στην καρδιά
Αμμουδιά του χειμώνα μ’ όλα τα σύννεφα αγκαλιά
Αμμουδιά πολυθρόνα
παρατημένη πλάτη στη στεριά
Η σιωπή λεγεώνα
με κωπηλάτη σιγουριά
Τα μεγάλα καράβια
τη σκάλα δένουν στ’ άσπρο τους πλευρό
Δε μου λείπουν τα χάδια
μου λείπει αυτό που ‘χω πνιγεί για να το βρω
Στων κριτών τα ρολόγια
οι λεπτοδείχτες δείχνουν ζωντανά
πως τ’ ανθρώπινα λόγια
δεν συναντιούνται μεταξύ μας πουθενά
Αμμουδιά του χειμώνα μ’ όλα τα σύννεφα αγκαλιά
|
Ammudiá tu chimóna
m’ óla ta gkríza fórtoma agkaliá
Orizóntia ikóna
kátheti egó, kríno ki argó sti duliá
Mia forá s’ éna vrácho
tu kósmu i glári prósmenan lefká
Όsa mu ‘doses ta ‘cho
megethiména ap’ ti zoí meriká
Ston kritón ta rológia
i leptodichtes dichnun tin protiá
Ma ap’ t’ anthrópina lógia
an échis níchta í charavgí mes stin kardiá
Ammudiá tu chimóna m’ óla ta sínnefa agkaliá
Ammudiá polithróna
paratiméni pláti sti steriá
I siopí legeóna
me kopiláti siguriá
Ta megála karávia
ti skála dénun st’ áspro tus plevró
De mu lipun ta chádia
mu lipi aftó pu ‘cho pnigi gia na to vro
Ston kritón ta rológia
i leptodichtes dichnun zontaná
pos t’ anthrópina lógia
den sinantiunte metaksí mas puthená
Ammudiá tu chimóna m’ óla ta sínnefa agkaliá
|
