Όσα δε βάνει ο λογισμός
μες στην καρδιά μου κρύβω
Γι’ αυτό δεν έχω υπομονή
και όλο ζητώ να φύγω
Δώσ’ μου ένα δρόμο, δρόμο ανοιχτό
ν’ απλώσω τη ζωή μου
Δώσ’ μου δυο λόγια,
λόγια της καρδιάς
παρηγοριά στερνή μου
παρηγοριά στερνή μου
Ό,τι στο νου μου απόμεινε
απ’ το στερνό σου χάδι
μες στ’ άσπρο το μαντήλι μου
μαζεύω αυτό το βράδυ
Δώσ’ μου ένα δρόμο, δρόμο ανοιχτό
ν’ απλώσω τη ζωή μου
Δώσ’ μου δυο λόγια,
λόγια της καρδιάς
παρηγοριά στερνή μου
παρηγοριά στερνή μου
|
Όsa de váni o logismós
mes stin kardiá mu krívo
Gi’ aftó den écho ipomoní
ke ólo zitó na fígo
Dós’ mu éna drómo, drómo anichtó
n’ aplóso ti zoí mu
Dós’ mu dio lógia,
lógia tis kardiás
parigoriá sterní mu
parigoriá sterní mu
Ό,ti sto nu mu apómine
ap’ to sternó su chádi
mes st’ áspro to mantíli mu
mazevo aftó to vrádi
Dós’ mu éna drómo, drómo anichtó
n’ aplóso ti zoí mu
Dós’ mu dio lógia,
lógia tis kardiás
parigoriá sterní mu
parigoriá sterní mu
|